abire

1.

ذهبḏahaba

v. ḏhbto vanish
  1. Albu. Intro. JS 207, 1131: Cumque ceciderit aliquis planetarum in ipsos gradus ex signo in semetipsos … abibit eius pulcritudo et aspectus

    Lemay 335, 683: فإذا وقع كوكب من الكواكب في تلك الدرج من البروج بعينها … ذهب بهاؤه وضعف عن دلالته

  1. 1 Albu. Intro. JS
2.

زالzāla

v. zwlto vanish, to disappear
  1. Avic. An. vol. I 282, 83: scit enim quod id cuius odor defecit subito, iam abiit

    Rahm. 161, 3: بأن تعلم أن الذى انقطعت رائحته دفعة قد زال

  1. 1 Avic. An.
3.

غابġāba

v. ġybto disappear
  1. Avic. An. vol. I 89, 43: quamvis destructa sit res quae iam abiit

    Rahm. 45, 2: وإن بطل الشىء وغاب

  1. 1 Avic. An.
4.

انقطعinqaṭaʿa

v. qṭʿto be disconnected, to be severed
  1. Avic. An. vol. II 24, 27: qui motus in nullo assimilantur ei quod videtur de caelestibus: illud enim iam abiit

    Rahm. 176, 14: لا تحاكى بتلك الانتقالات شيئًا مما يرى من الملكوت إذ ذلك قد انقطع

  1. 1 Avic. An.
5.

ممرّmamarr (pl. mamarrāt)

n. mrr1transit (astr.)
  1. Alcab. diff. IV, li. 289: Et proprior ac fortior sit significatio planetarum dum abierint super se invicem, id est dum abierit alter super alterum, in coniunctione

    Yama.: وأقوى دلالات الكواكب عند ممرّات بعضها فوق بعض عند المقارنة

  1. 1 Alcab.

عند ممرّات بعضها فوق بعض – dum abierint super se invicemAlcab. diff. IV, li. 289

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: