ablatus

1.

زائلzāʾil

act. part. zwldeparting from (+ ʿan); disappearing, abating; removed
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 105: quid facient cives regni conversi ad eos cum civibus regni ablati ab eis

    Yama.: وما يصنع أهل المملكة المنتقلة إليهم بأهل المملكة الزائلة عنهم

  2. Albu. Coni. tr. II, li. 588: Et si in loco infortune fuerit fortuna, erit timor ablatus

    Yama. versions en, see fn. 64: وإن كان مكان النحس سعدا كان الخوف زائلًا

  3. Avic. Gen. 133, 32: dato quod imaginamur fricationem ablatam et motionem deperditam

    Qass. 184, 8: حتى لو توهم الحك زائلا، والتحريك باطلا

  4. Avic. Gen. 133, 42: qui … ex omni parte dubium est ablatum

    Qass. 184, 14: فالشبهة زائلة من كل وجه

  1. 2 Albu. Coni.
  2. 2 Avic. Gen.
2.

رفعrafaʿa

v. rfʿto remove
  1. Aver. MC Gen. 155ra66: quoniam quomodo contingeret subiecto in substantia ablato

    Eich. 5, 10: فكيف يلزم إذا رفعنا الموضوع فى الجوهر

  1. 1 Aver. MC Gen.

إذا رفعنا الموضوع فى الجوهر – subiecto in substantia ablato Aver. MC Gen. 5 / 155ra

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: