abstinere
صبرṣabara (+ ʿan)
v. ṣbr – to abstain from; to endure want of-
Avic. Met. 510, 66: et confortatur fames eius et suus appetitus cibi, ita ut non possit abstinere ab eo
Marm. 350, 4: فاشتد جوعه وشهوته للغذاء حتى لا يصبر عنه
-
Aris. Anim. II 669a34: et propter hoc omnes isti modi non sitiunt et abstinent a potu longo tempore
Kruk: ولذلك جميع هذه الاصناف لا تعطش وهى قليلة الشرب ولذلك تصبر عن الماء زمانا كثيرا
- 1 Avic. Met.
- 1 Aris. Anim. II
ضبط نفسهḍabaṭa nafsahū
verb. phrase ḍbṭ nfs – to restrain o.s., to abstain-
Aris. Anim. II 691a2: et quidam non possunt abstinere a cibo ex quo sentiunt eius saporem
Kruk: ومنها ما لا يضبط نفسه اذا حس بالطعم الذى يلذه
- 1 Aris. Anim. II
تصاونtaṣāwana
v. ṣwn – to guard o.s.-
Mesue Aph. B §78: Ab egritudinibus convalescentes a labore abstineant secundum comparationem sue egritudinis et cibariis illis utantur quibus consueverant ante tempus egritudinis
Troup.: الناقهون من العلل ينبغي أن يتصاونوا مثل مقدار زمن مرضهم، لكن لا يدعون مع ذلك كلية عادتهم قبل المرض وأخلاقهم
- 1 Mesue Aph. B
اجتنبiǧtanaba
v. ǧnb – to avoid-
Mesue Aph. B §76: Qui membra principalia habent debilia naturaliter, a medicinis calidis abstineant
Troup.: الذين أعضاؤهم الرئيسية ضعيفة بالطبع ينبغي أن يجتنبوا الأدوية الحارة
- 1 Mesue Aph. B
امتناعimtināʿ (+ min)
n. mnʿ – abstaining from (n.)-
Aris. Phys. VII 43, 21 (247a22): Virtus enim est aut abstinere a susceptione advenientium, aut hoc suscipere sic
Bad. 761, 12: وذلك أن الفضيلة هى إما الامتناع من قبول الأحداث؛ وإما قبولها على نحو كذا
- 1 Aris. Phys. VII