adiungi

1.1

قارنqārana (+ acc.)

v. qrnto connect with, to conjoin with (also astrol.)
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 573, version v, see fn. 37: Et cum adiunctus fuerit Mars Iovi in descensu Martis

    Yama.: وإذا قارن المرّيخ المشتري في هبوط المرّيخ

  2. Avic. An. vol. II 39, 43: forma eius quod adiunctum est illi

  3. Avic. An. vol. II 39, 47: id quod adiunctum fuerat illi de intentionibus utilibus aut nocivis

    Rahm. 184, 18: فتحرك معها ما قارنها من المعانى النافعة أو الضارة

  4. Avic. Met. 49, 48: sed est adiunctum ei aliquid per quod factum est hoc vel in hoc

  5. Avic. Met. 299, 82: Ipsi enim non faciunt eum alienum a dispositione quae sibi adiungitur

    Marm. 200, 12: فإنهم لا يخلونه عن مقارنة ما يقارنه من حال

  1. 1 s.v. iqtarana Albu. Coni.
  2. 2 s.v. adiungere Avic. An.
  3. 19 Avic. Met.
1.2

اقترنiqtarana (+ bi)

v. qrnto be connected, to be joined with
  1. Avic. Met. 189, 91: totalitas essentiae et eius quod adiungitur ei erit ipsa causa

  2. Avic. Met. 363, 3: cum res est exspoliata ab aliquo nec est adiunctus ei respectus alius

    Marm. 247, 3: أن الشىء إذا جرد من حيث لم يقترن به اعتبار غيره

  1. 4 Avic. Met.
1.3

قُرنqurina (+ bi)

pass. v. qrnto be attached to
  1. Aver. MC Int. diff. II, 22, 21: aut ut sit unaqueque oppositarum cui adiungitur clausura universalis

    Butt. 71, 11: إما أن يكون كل واحد من المتقابلين يقرن به سور كلى

  2. Aver. MC Int. diff. II, 23, 40: quia clausura cum adiungitur predicato est falsa enuntiatio aut superflua

  1. 2 Aver. MC Int.
1.4

مقارنةmuqārana

n. qrnconjoining (n.)
  1. Avic. Met. 370, 46: quoniam inter primam dualitatem et dualitatem quae est in ternario non est differentia in essentia, sed accidit ei adiungi sibi aliquid

    Marm. 252, 6: فإنه ليس بين الثنائية الأول والثنائية التى فى الثلاثية فرق فى الذات بل فى عارض، وهو مقارنة شىء له

  1. 1 Avic. Met.
1.5

مقرونmaqrūn (+ bi)

pass. part. qrnattached to
  1. Avic. Met. 251, 92: Sed corporeitas quae ponitur cum animali* ponitur apta omni intentioni quae adiungitur ei debito tres dimensiones sibi coniungendi [ * The Latin translator apparently read ḥayawān ‘animal’ instead of ǧawāz ‘possibility’ ]

    Marm. 165, 12: وأما الجسمية التى تفرض مع جواز أن توضع متضمنة لكل معنى مقرونا بها وجوبٌ أن يتضمن الأقطار الثلاثة

  1. 1 Avic. Met.

أن توضع متضمنة لكل معنى مقرونا بها – cum … ponitur apta omni intentioni quae adiungitur eiAvic. Met. 165 / 251

1.6

قرينةqarīna

n. qrnconcomitant (n.)
  1. Avic. Met. 200, 9: sed eget alio quod adiungatur sibi ad hoc ut compleatur adaptatio

    Marm. 134, 18: ولكنه يحتاج إلى قرينة أخرى حتى يتم الاستعداد

  1. 1 s.v. qarīn Avic. Met.

ولكنه يحتاج إلى قرينة أخرى – sed eget alio quod adiungatur sibiAvic. Met. 134 / 200

2.1

انضمّinḍamma (+ ilā)

v. ḍmmto be joined, to be combined with
  1. Avic. An. vol. I 75, 46: sed sit ei necesse aliquid aliud sibi adiungi ad hoc

    Rahm. 37, 2: لكنها تحتاج إلى أمر آخر ينضم إليها حينئذ حتى يصير لها ما بالقوة حاصلا بالفعل

  2. Avic. Met. 80, 12: non enim acquirit sibi specialitatem suam aliquid quod adiungatur ei

  3. Avic. Met. 268, 27: non habet esse in effectu nisi per hoc quod adiungitur alii

  4. Avic. Gen. 82, 85: Si ergo aliquid adiungitur illi [ sc. animae ]

  1. 1 Avic. An.
  2. 4 Avic. Met.
  3. 1 Avic. Gen.
2.2

انضمامinḍimām (+ ilā)

n. ḍmmcombining with (n.)
  1. Avic. Met. 250, 70: et fuerit talis ut possit ei adiungi quaelibet differentiarum, ita ut sit in illa et de illa

    Marm. 164, 17: فوجدته [sc. المعنى] قد يجوز انضمام الفصول إليه أيها كان على أنها فيه ومنه

  1. 1 Avic. Met.
3.1

انضافinḍāfa (+ ilā)

v. ḍyfto be added to
  1. Avic. Met. 79, 94: non sit sine illa natura existens et potens signari, nisi adiungatur sibi natura qua specificetur

  2. Avic. Met. 189, 93: cum adiungitur ei aliud esse, ex eius coniunctione fit causa

  3. Avic. Gen. 83, 90: quod fuit ei adiunctum sunt complementa

  4. Avic. Gen. 83, 99: Primum igitur et principale ipsius erit illud quod observatur in materia remanente observata, et adiungetur ei additio quae distinguitur a prima in substantia

    Qass. 143, 9: فقد تكون الأولى منها المحفوظة بالمادة المحفوظة باقية، وتنضاف إليها زيادة تتميز عن الأول فى القوام

  1. 3 Avic. Met.
  2. 2 Avic. Gen.
3.2

مضافmuḍāf (+ ilā)

pass. part. ḍyfadded to
  1. Avic. Met. 51, 77: illud vero est adveniens ei accidentaliter et adiungitur ei post plenitudinem necessitatis sui esse

    Marm. 35, 16: وهو داخل عليه، عارض، مضاف إليه، بعد ما تم ذلك وجوب وجود

  2. Avic. Met. 380, 98: prima est quod totalitas substantiae primi et perfectio adiungatur illi

  3. Avic. Gen. 34, 4: si aer fuerit in maiori quantitate, sequitur quod alius aer fuerit adiunctus, et sic renovatus est aer de novo

    Qass. 104, 19: وإن صار الهواء أكبر هواء مضاف إليه حدث فقد حدث هواء جديد

  1. 3 Avic. Met.
  2. 1 s.v. adiunctus Avic. Gen.

وهو … مضاف إليه – illud vero … adiungitur eiAvic. Met. 35 / 51

4.

اجتمعiǧtamaʿa

v. ǧmʿto join (intr.); to coexist
  1. Avic. Met. 97, 30: Et si aliquid aliud praeter illud aliud adiungeretur materiae

    Marm. 66, 15: وإن كان شىء غير ذلك الآخر واجتمع مع المادة

  2. Avic. Met. 387, 30: erit igitur quod iam fuit in eo … iam erat in eo aliud quod aequivalet ei in constitutione eius, sed non adiungitur cum hoc

    Marm. 265, 12: فيكون قد كان فيه … شىء آخر يقوم مقامها فى تقويمه إلا أنها لا تجتمع مع هذا

  1. 2 Avic. Met.
5.

صحبṣaḥiba

v. ṣḥbto accompany
  1. Avic. An. vol. I 145, 17: Videtur autem quod uni ex saporibus qui sunt medii inter extrema adiungatur solutio et calefactio, et vocatur compositio haec acuitas

    Rahm. 76, 17: فإنه يشبه أن يكون طعم من الطعوم المتوسطة بين الأطراف يصحبه تفريق وإسخان ويسمى جملة ذلك حرافة

  2. Avic. An. vol. I 145, 18: alii autem adiungitur sapor et solutio sine calore, et haec est acredo

  1. 2 Avic. An.
6.1

لزمlazima (+ acc.)

v. lzmto be attached to, to adhere to
  1. Avic. Qual. 59, 5: Quod ergo madefit est illud cui adiungitur humiditas extranea ex corpore aquae

    Qass. 241, 6: أما الذى يبتل [sc. من الأجسام] فهو الذى إذا ماسه جسم مائى لزمه منه رطوبة غريبة

  1. 1 Avic. Qual.
6.2

لازمlāzim

act. part. lzmnecessary concomitant
  1. Avic. Met. 299, 70: Unde non est agens inquantum est causa, sed inquantum est causa et aliquid aliud est adiunctum cum ea

    Marm. 200, 5: فلا يكون فاعلا من حيث هو علة، بل من حيث هو علة وأمر لازم معه

  1. 1 s.v. adiunctum Avic. Met.

وأمر لازم معه – et aliquid aliud est adiunctum cum eaAvic. Met. 200 / 299

7.1

اتّصلittaṣala (+ bi)

v. wṣlto apply to (astrol.)
  1. Alcab. diff. III, li. 88, version u, see fn. v: Et si coniungitur vel adiungitur planeta domino illius signi in quo fuerit vel domino illius exaltationis seu domino ceterarum dignitatum in quibus fuerit

    Yama.: وإذا اتّصل كوكب بصاحب البرج الذي هو فيه أو صاحب شرفه أو غير ذلك من الحظوظ

  1. 1 Alcab.
7.2

متّصلmuttaṣal (+ bi)

impers. pass. part. wṣlapplied to (astrol.)
  1. Alcab. diff. III, li. 107, version l, see fn. 46: et fuerit in secundo signo a signo illius cui adiungitur alter planeta

    Yama.: وفي البرج الثاني من برج المتّصل به كوكب آخر

  1. 1 Alcab.

من برج المتّصل به – a signo illius cui adiungiturAlcab. diff. III, li. 107 fn.

8.

نُسبnusiba (+ ilā)

pass. v. nsbto be related to
  1. Avic. Gen. 4, 55: quod simplicia … in suis substantiis non corrumpuntur, quia nihil eorum est inventum purum in sui natura, immo est compositum ex natura illius cui est adiunctum et ex aliis naturis

    Qass. 79, 13: أن البسائط، … جواهرها لا تفسد، بل لا شىء منها يوجد صرفا فى طبيعته، بل هو مركب من الطبيعه التى ينسب إليها ومن طبائع أخرى

  1. 1 Avic. Gen.
9.

انساقinsāqa (+ ilā)

v. swqto be driven to, to be led to
  1. Avic. Met. 305, 99: immo eius esse fuerit ex prima causa vera post esse alterius quod adiungitur ei

    Marm. 204, 11: ولكن كان وجوده عن العلة الأولى الحقيقية بعد وجود آخر انساق إليه

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: