aduri
احتراقiḥtirāq
n. ḥrq – burning (intr.), catching fire (n.)-
Avic. Met. 499, 36: si enim ex eis non esset ignis qυem concurrentia quae accidunt in cursu omnium necessario inducerent [ sc. ignem ] ad contingendum pannum alicuius pauperis et non deberet aduri
Marm. 342, 8: إذا تأدت بها [sc. النار] المصادمات الواقعة فى مجرى الكل على الضرورة إلى ملاقاة رداء رجل شريف، وجب احتراقه* [ * Bertolacci 2006, 549: احراقه ]
- 1 Avic. Met.