affectans
ابتغاءَibtiġāʾa (+ genit.)
adv. acc. bġy – by desiring, by intending (n.)-
Ibn Tum. 110b, 13: «Illi autem qui scrupulum habent in cordibus imittantur de ipso quod est similitudinarium, affectantes expositionem eius …». [Cor. III, 5]
Goldz. 233, 19: فاما الذين فى قلوبهم زيغ فيتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة وابتغاء تأويله
-
Ibn Tum. 110b, 21: Narrat quippe Gloriosus quod scrupulosi corde imittantur de ipso quod est similitudinarium, affectantes implicitatem [sic] et expositionem eius
Goldz. 234, 1: ان الزائغين يتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة وابتغاء تأويله
- 3 s.v. ibtaġā Ibn Tum.
يتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة وابتغاء تأويله – imittantur de ipso quod est similitudinarium, affectantes implicitatem [sic] et expositionem eiusIbn Tum. 234 / 110b
نزوعيnuzūʿī
adj. nzʿ – appetitive, desiring-
Avic. An. vol. II 58, 23: et ex ira habetur intensio voluntatis ad victoriam et ex virtute affectante habetur desiderium
Rahm. 195, 22: وللغضب اشتداد الشوق إلى الغلبة وللقوة النزوعية الإجماع
-
Avic. An. vol. II 58, 24: similiter etiam ex imaginatione quod proprium est ei et ex virtute affectante desiderium
- 2 s.v. nuzūʿiyya Avic. An.