afferens

أعطىaʿṭā

v. (in indef. rel. clause) ʿṭwto provide, to yield
  1. Avic. Met. 544, 92: oportet ut qui accipit, accipiat pro studio afferente fructum alii ut sit commercium

    Marm. 371, 11: بل يجب أن يكون الآخذ آخذا من صناعة يعطى بها فائدة تكون عوضا

  1. 1 s.v. afferre Avic. Met.

من صناعة يعطى بها فائدة – pro studio afferente fructum aliiAvic. Met. 371 / 544

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: