alienatus
منصرفmunṣarif (+ ʿan)
act. part. ṣrf – turned away from, moved away from-
Avic. An. vol. II 26, 62: Quidam vero vident propter absentationem suae discretionis et quia anima quam habent alienata est a sua ratione
Rahm. 177, 19: ومنهم من يرى ذلك لزوال تمييزه ولأن النفس التى له منصرفة عن التمييز
- 1 Avic. An.
مجنونmaǧnūn
pass. part. ǧnn – insane-
Aver. MC Gen. 164rb5: Alienatus enim nunquam dicit quod ignis et glacies sunt unum
Eich. 66, 12: بل نقول إنّ المجنون لا يبلغ من جنونه أن يرى أنّ النار والجمد واحد
- 1 Aver. MC Gen.