amittere

1.1

فقدfaqada

v. fqdto lose
  1. Avic. Met. 215, 4: quia iam amisit quod debebat ei esse principium

    Marm. 144, 17: وقد فقد ما يجب أن يكون مبدأ

  2. Avic. Met. 502, 96: adustio enim est perfectio ignis, sed est mala quantum ad eum a quo removetur salus propter eam, vel quia amisit id quod amisit

    Marm. 344, 11: فإن الإحراق كمال للنار، لكنه شر بالقياس إلى من سلب سلامته بذلك، لفقدانه ما فقد

  3. Avic. Gen. 67, 52: si frigiditas sensibilis esset forma <aquae>, amitteret aqua formam quando fervet, quod non est sic

    Qass. 130, 13: ولو كانت البرودة المحسوسة صورة المائية لكانت المائية تفقد صورتها وهى مغلاة، وليس كذلك

  1. 6 Avic. Met.
  2. 1 Avic. Gen.
1.2

فقدانfiqdān (or: fuqdān)

n. fqdloss, missing
  1. Avic. An. vol. II 57, 18: cum autem dolet quia amisit illud, cupit illud naturaliter

    Rahm. 195, 17: فإذا تألمت بفقدانها اشتاقت إليها طبعا

  2. Avic. Met. 502, 96: adustio enim est perfectio ignis, sed est mala quantum ad eum a quo removetur salus propter eam, vel quia amisit id quod amisit

    Marm. 344, 11: فإن الإحراق كمال للنار، لكنه شر بالقياس إلى من سلب سلامته بذلك، لفقدانه ما فقد

  3. Avic. Met. 510, 67: confortatur fames eius et suus appetitus cibi, ita ut non possit abstinere ab eo, sed destruitur cum amittit illum

    Marm. 350, 4: فاشتد جوعه وشهوته للغذاء حتى لا يصبر عنه ويهلك عند فقدانه

  1. 1 s.v. fiqdān Avic. An.
  2. 2 Avic. Met.
1.3

فاقدfāqid

act. part. fqdbeing devoid of
  1. Avic. Gen. 67, 58: dicemus quod vel amisit formam aqueitatis, vel quod <in> actu habeat duas inclinationes, scilicet inclinationem ascensus et inclinationem descensus

    Qass. 131, 1: إما فاقد الصورة المائية، وإما مجتمعًا فيه بالفعل ميلان: ميل مصعد وميل مهبط

  1. 1 Avic. Gen.

إما فاقد الصورة المائية – vel amisit formam aqueitatis Avic. Gen. 131 / 67

2.1

أبطلabṭala

v. bṭlto invalidate, to nullify
  1. Aver. MC Gen. 160va63: Et similiter, si aliquid ab aliquo alteratum est et amisit substantiam

    Eich. 40, 9: وكذلك متى استحال شىء عن شىء استحالة فأبطل جوهره

  2. Avic. Gen. 73, 61: Vel erit aliquid aliud extra illud quod diximus quod amittitur forma cuiuslibet eorum, quando coniunguntur

    Qass. 135, 14: وإمّا أن يكون شىء آخر خارج هو الذى يبطل صورة كل واحد منهما إذا اجتمعت

  3. Avic. Qual. 58, 51: sed ut plurimum, quando fecerint istud, amittunt suam proprietatem

    Qass. 240, 4: لكن أكثر ما يفعل به ذلك يبطل خاصيته

  4. Avic. Qual. 90, 18: Nihilominus, cum toto hoc, potest accidere aliquid ex quo amittentur iudicia in demonstratione istorum colorum

    Qass. 265, 5: لكنه قد يعرض أمر يبطل أحكام دلالة هذه الألوان

  1. 1 Aver. MC Gen.
  2. 1 s.v. amitti baṭala Avic. Gen.
  3. 2 Avic. Qual.
2.2

بطلbaṭala

v. bṭlto vanish, to pass away
  1. Avic. Gen. 20, 21: Quomodo enim subiectum erit simile composito ex eadem forma et generatur ex eo tamquam ex re priori quae amisit formam primam in adventu secundae

    Qass. 95, 2: وكيف يكون الموضوع شبيهًا بالمركب منه ومن الصورة، وقد تكوّن كما تكوّن عن شىء قبله بطلت صورته لقبول صورة هذا

  1. 1 s.v. amitti Avic. Gen.
3.1

تركtaraka

v. trkto abandon
  1. Avic. An. vol. II 32, 50: qui vero est humidae complexionis, quamvis cito recipiat, tamen cito amittit

    Rahm. 180, 21: والرطب المزاج وإن كان يقبل سريعا فإنه يترك سريعا

  1. 1 Avic. An.
3.2

تركtark

n. trkabandonment, abandoning
  1. Avic. Gen. 96, 1: Et siccitas est qualitas per quam non includitur corpus nec recipit alterius operationem et difficiliter eam amittit, scilicet figurationem

    Qass. 154, 10: واليبوسة هى الكيفية التى بها يعسر انحصار الجسم وتشكله من غيره، وبها يعسر تركه لذلك

  1. 1 Avic. Gen.
4.1

ذهبḏahaba

v. ḏhbto vanish
  1. Aver. Ep. Parv. 195vb42: Si igitur amiserit ipsum, tunc reductio eius erit secundum compositionem

    Blum. 41, 11: فان ذهبت، كان استعادتها على جهة التركيب

  1. 1 s.v. kāna Aver. Ep. Parv.
4.2

ذهابḏahāb

n. ḏhbdisappearance, disappearing
  1. Aver. Ep. Parv. 196rb62: quia in pueritia multum amat formas et miratur in eis; quapropter figitur in aspectu earum; quapropter difficile amittit eas

    Blum. 51, 8: لانه فى صباه شديد العشق للصور التى تمرّ به، شديد الاستغراب لها، فيطول تشبثه بها ويجيد تحصيله إياها فيعسر ذهابها

  1. 1 s.v. iḍmaḥalla Aver. Ep. Parv.

فيعسر ذهابها – quapropter difficile amittit eas Aver. Ep. Parv. 51 / 196rb

5.

فسخfasaḫa

v. fsḫto remove, to tear away
  1. Avic. Gen. 25, 31: Reputant ergo quod unio reducit ea ad primam materiam sine dubio participatam et amittunt formam elementorum et acquirunt formam sphaerae

    Qass. 99, 4: فيكون الاجتماع عنده يردها إلى المادة المشتركة لا محالة، ويفسخ عنها صورة العناصر، ويكسوها صورة الكرة

  1. 1 Avic. Gen.
6.

خلعḫalʿ

n. ḫlʿremoving, removal
  1. Avic. Gen. 13, 68: sic est necessaria siccitas ad conservandum figuram impressam quia, sicut humidum de facili recipit cuiuslibet impressionem, de facili etiam eam amittit

    Qass. 89, 3: كذلك تحتاج إلى اليابس ليحفظ التخليق. فإن الرطب كما أنه سهل القبول لذلك فهو أيضًا سهل الخلع له

  1. 1 Avic. Gen.
7.

انتقضintaqaḍa

v. nqḍto be destroyed
  1. Mesue Aph. A §18: Fecatum et stomachus sunt posita in officina nature ut nutriant sicut instrumenta, quod si accidens quodlibet, admiserint [ sic ] complexionem corporis et cursum nature mutant

    Troup.: الكبد والمعدة موضوعتان لصناعة الطبيعة للأغذية كالآلة، فمتى دخلت عليهما علة انتقض مزاج الجسم وحول الطبع

  1. 1 s.v. admittere Mesue Aph. A

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: