amoenitas
طيبṭīb
n. ṭyb – pleasantness, goodness-
Avic. Met. 509, 48: Nostra igitur dispositio erga illa est sicut dispositio surdi, qui numquam audivit, in sua privatione imaginandi delectationem harmoniatam, cum ipse sit certus de amoenitate eius
Marm. 349, 13: فحالنا عنده كحال الأصم الذى لم يسمع قط، فى عدم تخيل اللذة اللحنية وهو متيقن لطيبها
- 1 Avic. Met.