angularis
ذو زواياḏū zawāyā
genit. compound ḏw zwy – being angular, having an angular shape-
Aver. MC Gen. 159ra54: cuprum quandoque est rotundum et quandoque est angulare, permanendo idem
Eich. 30, 9: والنحاس المشار إليه يكون حينًا مستديرا وحينًا ذا زوايا وهو واحد بعينه
- 1 Aver. MC Gen.
وتديwatadī
adj. wtd – in a cardine (astrol.)-
Albu. Coni. tr. I, li. 253: Et si fuerint angulares, significant fortitudinem et salubritatem eorum
Yama.: فإن كانت وتدية دلّت على قوّتها وسلامتها
- 1 Albu. Coni.
This sense of the Latin term is not documented in MLW, DMLBS and LLNMA.
[ This sense of the Arabic term is not documented in Lisān, Freytag, Lane, Dozy and Wehr. ]