appetere

1.

قصدqaṣada

v. qṣdto intend
  1. Avic. An. vol. I 95, 33: ita ut non sit ei necesse addiscere, sed sufficiat ei ut tantum appetat

    Rahm. 48, 15: بلا حاجة إلى الاكتساب بل يكفيه [sc. الاستعداد] أن يقصد فقط

  2. Avic. An. vol. II 10, 29: cum oblitus fueris comparationis tuae ad aliquam formam quam iam tu scieras, considerabis actionem quae appetebatur per illam

    Rahm. 168, 6: أنك إذا نسيت نسبة إلى صورة وكنت عرفت تلك النسبة تأملت الفعل الذى كان يقصد منها

  1. 2 Avic. An.
2.1

اشتاقištāqa (+ ilā)

v. šwqto desire s.th.
  1. Aris. Anim. II 675a23: Quoniam exitus cibi erit cito, et sic appetit ipsum cito

    Kruk: لان خروج الطعم يكون عاجلا. ولذلك يشتاق اليه ايضا من ساعته

  1. 1 Aris. Anim. II
2.2

كان له شوقkāna lahū šawqun (+ ilā)

verb. phrase kwn šwqto have a desire for
  1. Aris. Anim. III 774a4: Et propter hoc mulieres … non appetunt coitum propter exitum seminis

    Brug.: ولهذا السبب النساء … من اجل انه اذا خرجت فضلة الزرع لا يكون لهن شوق الى الجماع

  1. 1 Aris. Anim. III
2.3

كان شوقkāna šawqun

verb. phrase kwn šwqthere is a desire
  1. Avic. An. vol. II 59, 39: non enim appetunt aliquo modo nisi postquam aestimaverint volitum

    Rahm. 196, 10: وذلك أنه لا يكون شوق البتة إلّا بعد توهم المشتاق إليه

  1. 1 Avic. An.
3.1

أحبّaḥabba

v. ḥbbto love, to like
  1. Avic. An. vol. I 65, 23: contingit ut vis vegetabilis roboretur aut debilitetur cum percipit anima quae respuit vel appetit odio vel amore

    Rahm. 31, 18: يعرض من قوة القوة النامية وضعفها عند استشعار النفس قضايا تكرهها أو تحبها كراهية ومحبة

  1. 1 Avic. An.
3.2

حبّḥubb

n. ḥbblove, desire
  1. Avic. An. vol. I 108, 81: Sed generativa appetitur ut per eam remaneat species, quia appetere permanere est res quae venit ex Deo in omne quod est

    Rahm. 55, 2: والقوة المولدة مقصودة ليستبقى بها النوع إذ كان حب الدوام أمرا فائضا من الإله على كل شىء

  1. 1 Avic. An.

حب الدوام – appetere permanere Avic. An. 55 / vol. I 108

4.

رغبraġiba (+ )

v. rġbto desire s.th.
  1. Avic. Met. 456, 47: Laudatio autem quam nos inquirimus et appetimus est perfectio non certa, sed putativa

    Marm. 313, 11: فإن المدح الذى نطلبه ونرغب فيه هو كمال غير حقيقى بل مظنون

  1. 1 Avic. Met.
5.

أرادarāda

v. rwdto will, to want
  1. Avic. Met. 451, 38: Igitur potest esse ut aestimemus intellectum esse qui intelligit motum universalem et appetit eum

    Marm. 310, 3: فيجب إذن أن يتوهم وجود عقل يعقل الحركة الكلية ويريدها

  1. 1 Avic. Met.
6.

رامrāma

v. rwmto desire, to seek
  1. Avic. Gen. 12, 45: Sed ignis non est nisi aer in quo coaluit caliditas et appetit ascendere sursum

    Qass. 88, 5: وأما النار فليست إلا هواء اشتدت به الحرارة، فرام سموا

  1. 1 Avic. Gen.
7.

نحاnaḥā (+ naḥwa)

v. nḥwto move towards, to incline to
  1. Avic. An. vol. I 107, 65: virtus vero augmentativa non appetit nisi augmentare rem

    Rahm. 54, 10: والقوة المربية إنما تنحو نحو تمام النشوء

  1. 1 Avic. An.
8.

همّhamma (+ bi)

v. hmmto intend s.th., to start doing s.th.
  1. Avic. An. vol. II 2, 19: scilicet quod res quae est huiusmodi formae est dulcis, cum viderent eam, non appeterent ad comedendum

    Rahm. 163, 16: مثلا أن شيئا صورته كذا هو حلو لما كانت إذا رأته همت بأكله

  1. 1 Avic. An.
9.

طلبṭalab

n. ṭlbseeking (n.)
  1. Avic. An. vol. I 133, 18: quomodo enim sciretur habere sensum tangendi, nisi videretur in eo aliquis modus refugiendi contactum unum et appetendi alium?

    Rahm. 68, 15: فإنه كيف يعلم أن له حسّ اللمس إلّا بأن يشاهد فيه نوع هرب من ملموس وطلب لملموس

  1. 1 Avic. An.
10.

غرضġaraḍ

n. ġrḍaim, objective
  1. Avic. An. vol. II 17, 19: secundum quod appetit anima vehementer

    Rahm. 172, 7: على جهة يقع للنفس فيها غرض صحيح

  1. 1 Avic. An.

يقع للنفس فيها غرض صحيح – quod appetit anima vehementer Avic. An. 172 / vol. II 17

11.

متشبّهmutašabbih (+ bi)

act. part. šbhimitating s.th.
  1. Alpet. ch. 5 §16: sed isti celi moventur in desiderio ad motum supremi, et per illud appetunt assimilari

    Gold. 22r, 8: بل هذه الأفلاك بحركة الأعلى متصلة وبه متشبهة متمثلة

  1. 1 Alpet.

وبه متشبهة متمثلة – et per illud appetunt assimilari Alpet. 22r / ch. 5 §16

12.

نفشnafaša

v. nfšto procure s.th. as provisions
  1. Mesue Aph. B §37: Corpora calida et sicca multum ex cibariis pro nutrimento suscipiunt et multum appetunt quorum ventres sunt sicci et eorum egritudines curari sunt habiliores

    Troup.: أصحاب الأبدان الحارة اليابسة ما يصل اليها من الغذاء كثير وما ينفش منها أكثر جدا، وبطونهم يابسة في أكثر الأمر وأمراضهم سريعة البرء

  1. 1 s.v. appetire infašša Mesue Aph. B

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: