appropinquans
مكتنفmuktanif
act. part. knf – surrounding-
Avic. Gen. 66, 36: Et erit illius formae quae emanent ab ea in essentia illius corporis potentiae … quaedam earum sunt in comparatione corporum appropinquantium ei, sicut est motus et quies naturales
Qass. 130, 4: فتكون تلك الصورة يفيض عنها فى ذات ذلك الجسم قوى … بعضها بالقياس إلى الأجسام المكتنفة له
- 1 Avic. Gen.
قاربqāraba
v. qrb – to approximate, to come near to (fig.)-
Aver. MC Int. diff. I, 6, 63: ex incisionibus compositis ex litteris appropinquantibus sibi in exitu
Butt. 60, 3: أو من مقاطع مؤلفة من حروف تقاربها فى المخرج
- 1 s.v. taqāraba Aver. MC Int.
من حروف تقاربها – ex litteris appropinquantibus sibi Aver. MC Int. 60 / diff. I, 6