approprians

1.1

مخصّصmuḫaṣṣiṣ

act. part. ḫṣṣspecifying
  1. Avic. Met. 84, 85: nec potest esse in plaga propria non habens dispositionem aliquam appropriantem eam illi

    Marm. 58, 13: ولا يجوز أن تتحصل فى جهة مخصوصة، ولا مخصص له بها من الأحوال

  2. Avic. Met. 348, 18: haec scientia iam considerat accidentalia appropriantia ipsa particularia

    Marm. 235, 15: فإن هذا العلم قد ينظر فى العوارض المخصصة للجزئيات

  1. 2 Avic. Met.
1.2

بالتخصيصbi-l-taḫṣīṣ

prep. phrase ḫṣṣin virtue of being specified
  1. Avic. Met. 489, 22: a qua postea fluunt formae in hoc appropriantes ea, non per seipsas solummodo

    Marm. 335, 9: ثم تفيض منه الصور فيها بالتخصيص لا بانفراد ذاته

  1. 1 Avic. Met.

ثم تفيض منه الصور فيها بالتخصيص – a qua postea fluunt formae in hoc appropriantes ea Avic. Met. 335 / 489

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: