arf
حرفḥarf
n. ḥrf – particle (gram.)-
Aver. MC Int. diff. I, 17, 207: quoniam condicionalis est una per copulam que est arf – id est copula (vel coniunctio) – condicionalis
Butt. 68, 1: فإن [sc. المقاييس] الشرطية هى واحدة بالرباط الذى هو الحرف الشرطى
- 1 Aver. MC Int.
< Arabic. Hissette 1996, 140*. The Latin term is not documented in MLW, DMLBS and LLNMA.