astarae
أُسطرياusṭriyā
n. (vocalization uncertain) ʾsṭryā – oysters (zool.)-
Aris. Anim. III 763a33: et eiecerunt sui socii vas testeum in ripa, et postquam pertransiverat tempus fuit multus limus in illa testa, et generatus fuit intra modus qui dicitur astarae, et est halzon
Brug.: والقى اصحابه آنية من فخّار مكسور فى الشطّ، فلمّا مضى بها زمان وامتلت من الحمأة تولّدت من داخلها الاصناف التى تسمّى اسطريا، وهو الحلزون
- 1 Aris. Anim. III
< Arabic < Greek ὄστρειa (or ὄστρεa), pl. of ὄστρειον. Cf. van Oppenraaij 1992, 262–263. The Latin term is not documented in MLW, DMLBS and LLNMA.