audire

1.1

سمعsamiʿa

v. smʿto hear
  1. Kindi Som. 13, 16: Nos enim cum non videmus neque audimus

    Rīda 294, 15: فإنا إذا لم نبصرْ، ولم نسمعْ

  2. Thab. Fig. GC §5, Bjö. 7, 5: non tamen plenarie de ea executus est, neque eius complevit demonstrationem aliquis, de quo audivissemus adhuc

    Lorch 42, 9: فلم يهذب القول فيه ولا سوى برهانه تهذيبه وتسويته له أحد سمعنا به

  3. Avic. An. vol. I 130, 78: apprehendere etenim hoc non est quod videatur nec sonus qui audiatur

    Rahm. 67, 3: فإن الإدراك ليس هو لونا فيبصر أو صوتا فيسمع

  4. Avic. An. vol. II 162, 54: si subito crearetur homo, expansis eius manibus et pedibus, quae ipse nec videret … nec audiret sonum

  5. Avic. Met. 2, 31: Iam etiam audisti quod scientia divina est in qua quaerunt de primis causis

  6. Avic. Met. 535, 56: quod nec oculus vidit nec auris audivit

  7. Aris. Anim. II 656a35: et maxime etiam in modis piscium, quoniam audiunt et olfaciunt, et non habent in capite aliquod instrumentum manifestum

    Kruk: ولا سيما فى اصناف السمك لانه يسمع ويشم وليس فى رأسه آلة بينة

  8. Aris. Anim. II 673a20: audiverunt multi homines suum verbum post mortem suam, et ipse fuit decollatus

  9. Aris. Anim. III 751a15: quando olfaciunt mares et audiunt suas voces

  10. Aris. Anim. III 781a30: Manifestum est ergo quod homo dicit quod audit

  11. Aver. Ep. Parv. 201vb49: dormiens sentit se videre et audire et olfacere et gustare et tangere sine aliquo extrinseco sensibili

  12. Aver. MC Int. diff. I, 12, 147: Et propter hoc, cum audit illud audiens, sufficit sibi

  13. Avic. Gen. 146, 17: et non sufficit nobis quod super hoc audivimus

  1. 1 Kindi Som.
  2. 1 Thab. Fig. GC
  3. 19 Avic. An.
  4. 12 Avic. Met.
  5. 3 Aris. Anim. II
  6. 3 Aris. Anim. III
  7. 1 Aver. Ep. Parv.
  8. 1 Aver. MC Int.
  9. 1 Avic. Gen.
1.2

سامعsāmiʿ

nominalized act. part. smʿhearer
  1. Avic. An. vol. II 97, 23: et qui audit sonitum maximum, non audit cum illo nec illico post illum sonum debilem

    Rahm. 219, 3: والسامع صوتا عظيما لا يسمع معه وعقيبه صوتا ضعيفا

  1. 1 Avic. An.
1.3

سمعsamʿ

n. smʿhearing, sense of hearing
  1. Ǧazzār Obl. §4: ut faciat sensus videndi, audiendi, odorandi, gustandi et iterum fantasiam

    Bos 29, 23: فيفعل الحسّ النظري والسمع والنسم والذوق و[بعض] اللمس ويفعل [ذلك] التخيّل

  1. s.v. sensus audiendi Ǧazzār Obl.
1.4

سماعsamāʿ

n. smʿlistening (n.)
  1. Avic. An. vol. II 74, 68: et a pueritia consuescit audire quod has actiones non licet agere

    Rahm. 204, 18: ويكون قد تعود منذ صباه سماع أن تلك الأفعال ينبغى أن لا يفعلها

  1. 1 Avic. An.
1.5

قرع السمعqaraʿa l-samʿa

verb. phrase qrʿ smʿto reach s.o.’s ear
  1. Anar. 27, 18: Melius est ergo ut dicatur quod petitiones sunt ea que recipiuntur a discipulo, ex quo primum audit ea quibus indiget in probatione

    Arnz. 42, 12: فالاجود أن يقال إنّ المصادرات هي ما ليس بمقبول عند المتعلّم في أوّل ما يقرع سمعه ويحتاج إليها في البرهان

  1. 1 Anar.
2.

علمʿalima

v. ʿlmto learn
  1. Avic. Met. 128, 79: sicut audisti in naturalibus

    Marm. 88, 3: كما علمت فى الطبيعيات

  1. 1 Avic. Met.

The Latin translation with audire may have been influenced by the title of Aristotle’s Physics, al-Samāʿ al-ṭabīʿī (Φυσικῆς ἀκροάσεως).

3.

فهمfahima

v. fhmto understand
  1. Avic. Gen. 113, 16: nec etiam qui istud audit, intelligat quod istud sit albedo vel nigredo

    Qass. 167, 11: ولا مَن فهم ذلك فهم أن الشىء سواد وبياض

  1. 1 Avic. Gen.
4.

أحسّaḥassa (+ bi)

v. ḥssto sense s.th.
  1. Avic. An. vol. I 161, 43: Si enim sonus non accideret nisi auri tantum, nihil distaret an causa eius veniret a dextro vel a sinistro, praecipue cum causa eius non audiatur

    Rahm. 86, 9: ولو كان الصوت إنما يحدث فى الأذن فقط لكان سواء أن سببه عن اليمين أو اليسار، وخصوصا وسببه لا يحسّ به

  1. 1 Avic. An.
5.

عنʿan

prep. ʿn(received) from (s.o. in a chain of transmitters) (relig.)
  1. Ibn Tum. 109a, 6: Fertur quod Ambram dominus hoc mihi* filius Haffen audivit a Hosmemeno filio Haffen quod Mafometus legatus Dei dixit [ * hoc mihi : sic, probably corrupt for Hosmemeni ]

    Goldz. 229, 5: وعن حمران مولى عثمان بن عفان عن عثمان بن عفان ان رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم قال

  1. 1 Ibn Tum.

حمران … عن عثمان بن عفان – Ambram … audivit a Hosmemeno filio Haffen Ibn Tum. 229 / 109a

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: