auditor doctus
أديبadīb
nominalized adj. ʾdb – educated person, man of letters-
Aris. Anim. II 639a4: quoniam ex operatione auditoris docti est iudicare super sermones dicentis et locutiones loquentis
Kruk: لانه من عمل الاديب القضاء على قول القائل وكلام المتكلم
- 1 Aris. Anim. II