callidus

1.

خبيثḫabīṯ

adj. ḫbṯmalicious
  1. Albu. Intro. JS 223, 409: et in manu illius arcus, iudicatur pro latronibus, callidus et iracundus

    Lemay 380, 249: رجل … بيده قوس يخاصم عن اللصوص خبيث غضوب

  2. Albu. Intro. JS 366, 1584: Quod si fuerit cum Mercurio hec pars, erit natus callidus

    Lemay 646, 843: فإن كان هذا السهم وصاحبه في مزاج صاحب الطالع كان المولود خبيثًا

  1. 3 Albu. Intro. JS
2.1

ذو مكرḏū makr

genit. compound ḏw mkrpossessing cunning
  1. Alcab. diff. I, li. 173: Leo habet arbores proceras; callidus et versutus

    Yama.: الأسد له من الشجر الطوال ذو مكر وخدّاع

  2. Alcab. diff. II, li. 32: raram habens barbam in maxillis, labia spissa, callidus

  1. 2 Alcab.
2.2

صاحب مكرṣāḥib makr

genit. compound ṣḥb mkrmaster of cunning
  1. Alcab. diff. I, li. 186: Sagittarius, ingeniosus et callidus

    Yama.: القوس صاحب حيل ومكر

  1. 1 Alcab.
3.

صاحب حيلṣāḥib ḥiyal

genit. compound ṣḥb ḥylmaster of stratagems
  1. Alcab. diff. I, li. 188: Capricornus, bone vite, iracundus, cautus et callidus

  2. Alcab. diff. I, li. 193: Piscis, cautus et callidus

    Yama.: الحوت حذر صاحب حيل

  1. 2 Alcab.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: