callidus
خبيثḫabīṯ
adj. ḫbṯ – malicious-
Albu. Intro. JS 223, 409: et in manu illius arcus, iudicatur pro latronibus, callidus et iracundus
Lemay 380, 249: رجل … بيده قوس يخاصم عن اللصوص خبيث غضوب
-
Albu. Intro. JS 366, 1584: Quod si fuerit cum Mercurio hec pars, erit natus callidus
Lemay 646, 843: فإن كان هذا السهم وصاحبه في مزاج صاحب الطالع كان المولود خبيثًا
- 3 Albu. Intro. JS
ذو مكرḏū makr
genit. compound ḏw mkr – possessing cunning-
Alcab. diff. I, li. 173: Leo habet arbores proceras; callidus et versutus
Yama.: الأسد له من الشجر الطوال ذو مكر وخدّاع
-
Alcab. diff. II, li. 32: raram habens barbam in maxillis, labia spissa, callidus
- 2 Alcab.
صاحب مكرṣāḥib makr
genit. compound ṣḥb mkr – master of cunning-
Alcab. diff. I, li. 186: Sagittarius, ingeniosus et callidus
Yama.: القوس صاحب حيل ومكر
- 1 Alcab.
صاحب حيلṣāḥib ḥiyal
genit. compound ṣḥb ḥyl – master of stratagems-
Alcab. diff. I, li. 188: Capricornus, bone vite, iracundus, cautus et callidus
-
Alcab. diff. I, li. 193: Piscis, cautus et callidus
Yama.: الحوت حذر صاحب حيل
- 2 Alcab.