capiens
صادṣāda
v. (in indef. rel. clause) ṣyd – to hunt, to catch-
Albu. Intro. JS 232, 700: et ipse erigit manum suam sinistram supra caput suum, et est Avis nigri capitis, capiens pisces ex aqua
Lemay 387, 434: وهو طير أسود الرأس يصيد السمك من الماء
- 1 Albu. Intro. JS