castigare

1.

عاقبʿāqaba

v. ʿqbto punish
  1. Albu. Coni. tr. VIII, li. 253, version c, see fn. 100: et forsitan capient aliquos eorum et castigabunt eos et facient eos pectare

    Yama.: وربّما حبست [sc. الملوك] [sic] بعض خدمها وعاقبتهم وأغرمتهم

  1. 1 Albu. Coni.
2.

أدّبaddaba

v. ʾdbto educate, to discipline
  1. Aris. Anim. III 760b20: Et hoc notum in patribus et ipsi percutiunt et extrahunt mares apum – et melius est ut patres castigent filios otiosos

    Brug.: فان هذه الخواصّ معروفة للآباء وهى تضرب وتخرج ذكورة النحل لحال بطلانها وهو اشبه ان يؤدّب الآباء لاولادها

  1. 1 Aris. Anim. III

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: