causare

1.

اقتضىiqtaḍā

v. qḍyto make necessary
  1. Avic. Gen. 102, 21: quia frigiditas causat congelationem et condensationem

    Qass. 158, 15: فإن البرد يقتضى الجمود والتكاثف

  2. Avic. Gen. 109, 16: et natura <non> causat aliud praeterquam illum locum

    Qass. 164, 14: لأنه لا يقتضى طبعا غير ذلك الوضع

  1. 2 Avic. Gen.
2.

جعلǧaʿala

v. ǧʿlto make, to bring about
  1. Avic. Gen. 88, 11: ut eius coniunctio cum elemento causet elementum proprie et non competat alii

    Qass. 147, 8: حتى يجعل تركيبها مع العنصر اسطقسا بالتخصيص دون غيره

  1. 1 Avic. Gen.
3.

موجبmūǧib (+ li)

act. part. wǧbnecessitating, causing
  1. Avic. Gen. 117, 28: immo est [ sc. motus ] propter formam contrariam formae quae causat ascensum

    Qass. 171, 9: بل [sc. الحركة] عن الصورة المعاندة للصورة الموجبة للتصعد

  1. 1 Avic. Gen.
4.

حجّةḥuǧǧa (pl. ḥuǧaǧ)

n. ḥǧǧargument, plea
  1. Albu. Coni. tr. III, li. 184: significat multas contrarietates et causas et vilitatem causidi<c>orum in linguis suis causando

    Yama.: دلّ على كثرة المضادّات والخصومات وعلى دحوض الخصماء في ألسنتهم بالحجج

  1. 1 Albu. Coni.

بالحجج – causando Albu. Coni. tr. III, li. 184

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: