compescere

1.

ردعradaʿa

v. rdʿto restrain
  1. Avic. Met. 542, 70: Huiusmodi enim homines omnino compescendi sunt

    Marm. 370, 13: فإن هؤلا يجب أن يردعهم كل الردع

  1. 1 Avic. Met.
2.

تثقيفtaṯqīf

n. ṯqfcorrection, instruction
  1. Avic. An. vol. II 15, 97: Cum vero occupata fuerit una virtute, et ob hoc praetermiserit compescere aliam virtutem

    Rahm. 171, 10: وإذا اشتغلت بقوة ما وعارض ما عن تثقيف قوة

  1. 1 Avic. An.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: