compescere
ردعradaʿa
v. rdʿ – to restrain-
Avic. Met. 542, 70: Huiusmodi enim homines omnino compescendi sunt
Marm. 370, 13: فإن هؤلا يجب أن يردعهم كل الردع
- 1 Avic. Met.
تثقيفtaṯqīf
n. ṯqf – correction, instruction-
Avic. An. vol. II 15, 97: Cum vero occupata fuerit una virtute, et ob hoc praetermiserit compescere aliam virtutem
Rahm. 171, 10: وإذا اشتغلت بقوة ما وعارض ما عن تثقيف قوة
- 1 Avic. An.