concedere

1.1

سلّمsallama

v. slmto admit (to), to concede, to grant; to accept
  1. Anar. 26, 14: Dixit enim quod si istud concederetur ei, ipse ostenderet quod moveret terram

  2. Anar. 38, 5: ideoque oportet ut premittatur aut ponatur post, sed tamen concedatur in probatione cito

  3. Avic. An. vol. I 60, 62: Concedimus quod animae vegetabilis haec est forma scilicet quod est causa perficiendi suam materiam propriam

  4. Avic. An. vol. II 178, 5: sed concedimus eos esse a cerebro et quod transsumant a corde

    Rahm. 265, 9: بل نسلم أنه من الدماغ ويستمدّ من القلب

  5. Avic. Met. 57, 90: Aut est argumentatio talis scilicet secundum comparationem, videlicet quia dispositio propositionum talis est apud adversarium quod eam concedet

    Marm. 39, 17: وهو أن تكون حال المقدمات كذلك عند المحاور حتى يسلم الشىء

  6. Avic. Met. 57, 92: vel est certum, sed propositio non est notior conclusione quam nondum concessit

  7. Aver. MC Gen. 156vb51: aut concederent ipsi quod magnitudines indivisibiles sunt puncta

    Eich. 15, 12: أو يسلّمون أنّ الأعظام الغير منقسمة هي النقط

  8. Aver. Ep. Parv. 203ra31: aut ut concedamus quod eadem res invenitur per causas diversas

  9. Aver. MC Int. diff. II*, 67, 353: Cum ergo queret querens a respondente in topica propositione equivoce dictionis, et concedet illi respondens unam partem contradictionis

  10. Aver. MC Int. diff. II*, 69, 387: Et illud ostenditur ex materiis et ex eo quod sequitur hanc positionem, si concesserimus eam, ex repugnantibus

    Butt. 101, 14: وذلك بين من قبل المواد ومما يلحق هذا الوضع إن سلمناه من الشناعة

  11. Avic. Gen. 23, 82: quis concedet quod, per comparationem quam habet res ad alias res, sit convenientior ad elementum?

    Qass. 97, 6: فمن سلم لهم أن الشىء، إذا كانت نسبته إلى أشياء أخرى هذه النسبة كان أولى أن يكون عنصرًا

  12. Avic. Gen. 55, 36: si addiderint in isto principio condicionem scilicet quod inveniatur ad sensum ut verificetur et concedatur, nihil inde sequetur

  13. Avic. Qual. 28, 63: Istud ergo est quod debet concedi de hoc quod dicunt homines

  14. Avic. Qual. 28, 65: nam, si non intelligatur isto modo, non debet concedi

    Qass. 217, 9: فإنه إن لم يفهم على هذه الصورة فليس بواجب أن يسلم

  1. 3 Anar.
  2. 4 Avic. An.
  3. 18 Avic. Met.
  4. 1 Aver. MC Gen.
  5. 1 Aver. Ep. Parv.
  6. 5 Aver. MC Int.
  7. 6 Avic. Gen.
  8. 2 Avic. Qual.
1.2

تسليمtaslīm

n. slmadmission, concession
  1. Avic. An. vol. I 223, 4: oporteret ut non videremus totum corpus stellae et ut concederemus aliam absurditatem

    Rahm. 122, 11: فيجب أن لا نرى كلية جسم الكواكب بعد تسليمنا باطلا آخر

  2. Avic. Met. 5, 80: Amplius: omne id cuius manifestatio desperatur, quomodo potest concedi esse eius?

    Marm. 4, 8: ثم المأيوس عن بيانه كيف يصح تسليم وجوده؟

  3. Avic. Met. 13, 35: sed potius debet concedere tantum quia est et quid est

  1. 1 Avic. An.
  2. 2 Avic. Met.
1.3

تسلّمtasallama

v. slmto take for granted
  1. Aver. Iunior §6: Et nos concedimus hic quod debet concedi de hiis que probantur in libro De anima

    Burn.: ونحن نتسلّم هاهنا ما يجب تسلّمه مما تَبَيّننَ في كتاب النفس

  1. 1 Aver. Iunior
2.1

أقرّaqarra

v. qrrto acknowledge, to affirm; to grant
  1. Thab. Ann. §3: Memoravit etiam Ptholomeus quod Abrachis concessit in eo quod posuit de scientia solaris anni

    Morel. 27, 13: وذكر بطلميوس أنّ إبرخس أقرّ، فيما وضع من علم سنة الشمس

  2. Anar. 26, 13: et hec radix aut erit impossibilis, (sicut illud quod Asamites premisit et petiit ut concederetur ei, sc. ut esset extra mundum …)

    Arnz. 40, 6: طلب ارخميدس أن يقرّ له بها

  3. Anar. 26, 15: Puer, concede mihi quod sit possibile me elevari et manere extra mundum

    Arnz. 40, 8: أيّها الفتى أقرّ لي بأنّه ممكن أن أرتفع فأقف خارج الأرض

  4. Avic. An. vol. I 37, 62: Tu autem scis quod id quod affirmatur, aliud est ab eo quod non affirmatur, et concessum aliud est ab eo quod non conceditur

    Rahm. 16, 13: وأنت تعلم أن المثبت غير الذى لم يثبت، والمقربة* غير الذى لم يقربه* [ * Van Riet: والمقرّ به … لم يقر به ]

  1. 1 s.v. aqrafa Thab. Ann.
  2. 2 Anar.
  3. 1 s.v. qariba Avic. An.
2.2

إقرارiqrār

n. qrracknowledgement; accepting (n.)
  1. Anar. 27, 21: nisi ut concedantur quatinus doctrina introducatur, sicut dixi

  2. Anar. 37, 8: Probatio autem est id quod congregat quesitum ex eis que premissa sunt et concessa

    Arnz. 58, 11: وأمّا البرهان فهو الذي يجمع المطلوب من اشياء قد تقدّم الاقرار بها

  3. Avic. Met. 7, 31: concedere enim esse causas et occasiones

    Marm. 6, 3: والإقرار بوجود العلل والأسباب

  1. 3 s.v. aqarra Anar.
  2. 1 Avic. Met.
2.3

قرّرqarrara

v. qrrto affirm
  1. Avic. An. vol. I 188, 61: Si autem concesserimus quod lux, quamvis sit ipse color, sit color qui est in effectu

    Rahm. 101, 10: فإن قررنا الأمر على أن الضوء وإن كان نفس اللون فيكون كأن الضوء هو اللون نفسه

  1. 1 Avic. An.
2.4

مقرّmuqirr

act. part. qrracknowledging
  1. Alpet. ch. 5 §11: licet ipsi concedant quod plures illorum motuum (quos habent stelle per sensum) diversificantur ab eo quod accidit eis secundum veritatem

    Gold. 20v, 5: على انّهم مقرّون ان اكثر تلك الحركات التى للكواكب يشاهد منها بالحسّ

  1. 1 s.v. maqrūn Alpet.

على انّهم مقرّون ان – licet ipsi concedant quodAlpet. 20v / ch. 5 §11

3.

أوجبawǧaba

v. wǧb to grant, to award
  1. Avic. An. vol. I 246, 72: Cur conceditis quod redditio huius formae cadat in rectitudinem secundum aliquam affectionem

    Rahm. 136, 13: ما بالكم توجبون أن تقع تأدية هذا الشبح على الاستقامة أو على هيئة ما

  2. Avic. An. vol. I 247, 94: et non concedunt quod, cum unus radius viderit unam rem tantum, sit una

    Rahm. 137, 9: ولا يوجبون أن شعاعا واحدا إذا رأى الشىء وحده كان واحدا

  3. Avic. Gen. 55, 31: et isti concedunt coniunctionem aquarum habere figuram

    Qass. 120, 16: ولا يوجبون لمجموع المياه شكلا

  4. Avic. Gen. 105, 29: quod non est necessarium neque verum quod totum illud quod concedit partitio intellectualis et non negat illud

  1. 2 Avic. An.
  2. 2 Avic. Gen.
4.1

اعترفiʿtarafa (+ bi)

v. ʿrfto admit, to acknowledge
  1. Aver. MC Gen. 172va20: necesse est eis, cum confessi fuerint communem esse materiam, ut concedant transmutationem eorum adinvicem

    Eich. 119, 11: فقد يجب عليه متى اعترف بالهيولى المشتركة أن يعترف بتغيّر بعضها إلى بعض

  2. Avic. Gen. 17, 47: Ipsi etenim concedunt inventionem motus et ideo moti sunt ad ponendum vacuum

    Qass. 92, 10: وذلك لأنهم اعترفوا بوجود الحركة، ثم صاروا إلى إثبات الخلاء

  3. Avic. Gen. 65, 6: Ipsi nihilominus concedunt quod ista fractio non est nisi in caliditate

  1. 1 Aver. MC Gen.
  2. 2 Avic. Gen.
4.2

معترفmuʿtarif (+ bi)

act. part. ʿrfadmitting
  1. Avic. An. vol. I 247, 94: Praecipui etenim ex illis concedunt hoc, et non concedunt quod, cum unus radius viderit unam rem tantum, sit una

    Rahm. 137, 9: والخصوم معترفون بهذا ولا يوجبون أن شعاعا واحدا إذا رأى الشىء وحده كان واحدا

  1. 1 s.v. iʿtarafa Avic. An.

والخصوم معترفون بهذا – Praecipui etenim ex illis concedunt hocAvic. An. 137 / vol. I 247

5.

قالqāla

v. qwlto say, to maintain
  1. Avic. Gen. 24, 10: si autem concesserint quod non rumpat [ sc. vapor ] aerem, multo fortius, cum fuerit aqua, non rumpet

    Qass. 98, 10: فإن قيل: فلأن لا يخرق [sc. البخارُ] الهواء، وهو ماء، أولى

  2. Avic. Gen. 46, 52: ponentes istud non possunt evadere quin concedant quod figurae istorum corporum et quantitates eorum sunt res eis debitae per naturam eorum

  3. Avic. Qual. 20, 21: Iam tamen scivisti quod non concedunt sapientes motum accidentium de loco ad locum

    Qass. 212, 1: وقد علمنا أن انتقال الأعراض مما لا يقول به المحصلون

  1. 2 Avic. Gen.
  2. 1 Avic. Qual.
6.1

جوّزǧawwaza

v. ǧwzto permit
  1. Avic. Met. 140, 21: sicut iam concessisti quod eidem subiecto accidit unitas et multitudo

    Marm. 96, 11: على ما جوّزتَ أن يكون الموضوع تعرض له الوحدة والكثرة

  2. Avic. Met. 151, 45: eo quod multi ex hominibus concesserunt hanc translationem fieri in ipsis accidentibus

  1. 7 Avic. Met.
6.2

جازǧāza (+ ʿinda)

v. ǧwzto be permissible according to s.o.
  1. Avic. Met. 360, 27: quamvis enim hae sint separatae definitione, non tamen concedebat eas existere non in materia

    Marm. 244, 12: فإنها وإن فارقت فى الحد فليس يجوز عنده أن يكون بعدٌ قائم لا فى مادة

  1. 1 Avic. Met.
7.

نعمْnaʿam

particle nʿmadmittedly
  1. Avic. An. vol. I 113, 45: concedo autem quod animatio eius differt ab aliis animationibus

    Rahm. 57, 12: نعم قد تتميّز الحيوانية التى لها عن سائر الحيوانات

  2. Avic. An. vol. II 137, 70: Concedo autem formas rerum subsistere in anima

    Rahm. 240, 6: نعم إن صور الأشياء تحل النفس

  3. Avic. An. vol. II 138, 85: concedo autem hoc posse esse in alio

    Rahm. 240, 19: نعم هذا فى شىء آخر

  1. 3 Avic. An.

نعم قد تتميّز الحيوانية التى لها – concedo autem quod animatio eius differtAvic. An. 57 / vol. I 113

8.

لزمlazima

v. lzmto follow necessarily
  1. Anar. 32, 20: Quod si quis dixerit: arcus non est equalis arcui, sed quantitas ADBE est equalis quantitati AGZB, necessario concedet quod angulus HAD est equalis angulo HAG, quod est impossibile

    Arnz. 50, 9: لزمه ضرورة أنّ زاوية .ح ا د. مساوية لزاوية .ح ا ج. وذلك غير ممكن

  2. Anar. 32, 22: et ideo est necessarium ut hoc concedat, quoniam semicirculi cum superponuntur, cooperiunt se

    Arnz. 50, 10: وإنّما لزم ذلك

  1. 2 Anar.
9.

جعلǧaʿala (+ acc. + li)

v. ǧʿlto grant s.th. to
  1. Mesue Aph. A prol.: atque meo velle de te dignetur [ sc. deus ] concedere

    Troup.: وجعل [sc. الله] لنا حظا من المثوبة على ما كنا أردناك به من النافعات

  1. 1 Mesue Aph. A
10.

صدّقṣaddaqa

v. ṣdqto accept as true
  1. Anar. 26, 29: et eorum item quedam [ sc. petitiones ] que parum sunt declaranda, donec concedantur et recipiantur per se

    Arnz. 41, 9: ومنها ما يحتاج إلى بيان يسير حتّى تصدَّق بها [sc. المصادرات] وتقبل بذاتها

  1. 1 Anar.
11.

اشترطištaraṭa

v. šrṭto set as a condition
  1. Avic. Met. 137, 73: non tamen concedent de numero primo quod non habet medietatem absolute

    Marm. 94, 12: وليسوا يشترطون فى العدد الأول أن يكون لا نصف له مطلقا

  1. 1 Avic. Met.
12.

مقتضًىmuqtaḍan

nominalized pass. part. qḍywhat is required, exigency
  1. Avic. Gen. 121, 25: vel est per modum quod violentet calidum ut stet in uno situ coniunctionis et figurationis diverso et opposito ab illo quem concedit ei natura sua

    Qass. 174, 14: إما على وجه يضطر الحار إلى هيئة من الاجتماع والتشكل مضادة لمقتضى طبيعته

  1. 1 Avic. Gen.

مضادة لمقتضى طبيعته – diverso et opposito ab illo quem concedit ei natura suaAvic. Gen. 174 / 121

13.

ساعدsāʿada (+ ʿalā)

v. sʿdto support s.th.
  1. Avic. An. vol. I 223, 3: Adhuc etiam si concederemus hoc absurdum

    Rahm. 122, 10: فإن ساعدنا على هذا القبيح

  1. 1 Avic. An.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: