concedi

1.1

جازǧāza

v. ǧwzto be possible, to be permissible
  1. Avic. An. vol. I 154, 37: Dicemus igitur quod sonus non est aliquid stabilis essentiae nec habet fixum esse, sicut conceditur de albedine et nigredine et figura quod habeant esse stabiliter

  2. Avic. An. vol. II 118, 9: ergo non conceditur dici quod sic pendeat anima ex corpore ut corpus debeat esse prius anima prioritate causalitatis

    Rahm. 230, 2: فلا يجوز إذًا أن يقال إن التعلق بينهما على نحو يوجب أن يكون الجسم متقدما تقدم العلية على النفس

  3. Avic. Met. 98, 46: sed in forma quae separatur a sua materia et remanet materia habens esse cum alia forma, hoc non conceditur

    Marm. 67, 8: وتبقى المادة موجودة بصورة أخرى، فلا يجوز ذلك فيها

  4. Avic. Met. 236, 2: Si enim concederetur quod animal, ex hoc quod est animal per se, esset cum condicione quod non haberet esse in sensibilibus istis

  1. 3 s.v. concedere Avic. An.
  2. 10 Avic. Met.
1.2

كان جائزًاkāna ǧāʾizan

verb. phrase kwn ǧwzto be permissible, to be possible
  1. Thab. Ann. §6: et quia si fuerat concessum, nil prohibet dici quod annus solis sit tempus in quo consequitur sol Saturnum

    Morel. 28, 11: وأنّ ذلك، لو كان جائزا، لم يكن شيء 〈يمنع قائلا أن يقول …〉

  1. 1 s.v. concedere ǧāyiz Thab. Ann.
1.3

جوازǧawāz

n. ǧwzpermissibility
  1. Avic. Met. 52, 97: iam autem prohibuimus hoc concedi inter differentiam et genus

    Marm. 36, 9: وقد منع جواز هذا ما بين الجنس والفصل

  1. 1 Avic. Met.

وقد منع جواز هذا – iam autem prohibuimus hoc concediAvic. Met. 36 / 52

1.4

مجوزmaǧūz

pass. part. ǧwzallowed
  1. Avic. Met. 500, 50: ut intelligeret dignius esse huiusmodi rem esse tali esse ex quo contingit aliquid quod conceditur esse malum

    Marm. 342, 15: أن يعقل استحقاق مثل هذا النمط من الأشياء وجودا مجوزا ما يقع معه من الشر ضرورة

  1. 1 Avic. Met.

وجودا مجوزا ما يقع معه من الشر ضرورة – esse ex quo contingit aliquid quod conceditur esse malumAvic. Met. 342 / 500

2.1

مسلّمmusallam

pass. part. slmadmitted, acknowledged
  1. Avic. Met. 3, 39: et quod principia aliqua conceduntur in eis ex quibus componitur demonstratio

    Marm. 3, 2: أن … قد كان يكون لك … مبادئ مسلمة منها تؤلف البراهين

  2. Avic. Met. 4, 62: quoniam subiectum omnis scientiae est res quae conceditur esse

  3. Aver. Ep. Parv. 256ra53: Dicamus igitur quod concessum est hic esse causas naturales in hiis duobus accidentibus

    Blum. 93, 2: فنقول انه من المسلم ان هاهنا اسبابًا طبيعية هى السبب فى هذين العرضين

  1. 8 Avic. Met.
  2. 1 s.v. tasallama Aver. Ep. Parv.

انه من المسلم – quod concessum estAver. Ep. Parv. 93 / 256ra

2.2

تسلّمtasallama

v. slmto take over, to accept
  1. Aver. MC Int. diff. II*, 58, 222: Iamque possibile est in huiusmodi loco (sicut dicunt expositores) cum erit intentio querentis ut concedatur a respondente propositio affirmativa

  2. Aver. MC Int. diff. II*, 67, 350: Sed intentio querentis secundum viam topice est ut concedatur a respondente una pars contradictionis

    Butt. 100, 4: وإنما قصد السائل على طريق الجدل أن يتسلم من المجيب أحد جزءى النقيض

  1. 2 Aver. MC Int.
2.3

وضع مسلّمًاwaḍaʿa musallaman (+ acc.)

verb. phrase wḍʿ slmto set up s.th. incontestably
  1. Avic. Gen. 19, 11: Primum ergo concedatur quod res potest non generari ex non re

    Qass. 94, 9: أما الأول فلنضعه مسلما، فيجوز أن يكون الشىء لم يتكون عن لا شىء

  1. 1 s.v. concedere Avic. Gen.
3.

لزمlazima

v. lzmto be necessary
  1. Avic. Met. 56, 82: quae tamen derivatio aliquis modus est argumentationis cuius iudicium conceditur

    Marm. 39, 12: أن تلك المحاورة تكون ضربًا من القياس الذى يلزم مقتضاه

  2. Avic. Met. 57, 85: sed est argumentatio in comparatione, quoniam argumentatio cuius iudicium conceditur duobus modis est

  1. 2 Avic. Met.
4.

اجتمعiǧtamaʿa (+ ʿalā)

v. ǧmʿto agree on
  1. Alhaz. Opt. 13, 17: Comprehensio autem visus … est concessa a mathematicis, et nulla diversitas est inter eos in hoc

    Sabra I 98a, 9: وإدراك البصر … هو الذي اجتمع عليه جميع أصحاب التعاليم

  1. 1 Alhaz. Opt.
5.

متّفقmuttafaq (+ ʿalā)

impers. pass. part. wfqagreed upon
  1. Aver. MC Gen. 167va52: Quoniam autem principia … debent dici elementa et principia, concessum est ab omnibus

    Eich. 87, 12: بأنّ الأوائل … واجب أن يسمّى أسطقسّات ومبادئ، فذلك أمر متّفق عليه

  1. 1 s.v. uttufiqa Aver. MC Gen.

فذلك أمر متّفق عليه – concessum est ab omnibusAver. MC Gen. 87 / 167va

6.

استقامistaqāma

v. qwmto be right
  1. Avic. An. vol. I 35, 27: Sed hoc in anima non conceditur

    Rahm. 15, 8: إلّا أن ذلك فى النفس لا يستقيم

  1. 1 s.v. concedere Avic. An.
7.

قيلqīla

pass. v. qwlto be said, to be stated
  1. Avic. Met. 101, 10: Non potest autem hoc concedi quod forma per seipsam habeat esse in potentia

    Marm. 70, 3: ولا يجوز أن يقال إن الصورة بنفسها موجودة بالقوة دائما

  1. 1 s.v. concedere Avic. Met.
8.

جُعلǧuʿila

pass. v. ǧʿlto be established
  1. Avic. Gen. 145, 57: Et, postquam fuit concessa ipsi soli ista circumgiratio, habuit sol nutrire materias ad nutrimentum plantarum et animalium

    Qass. 194, 10: فلما جعل لها ذلك التكرر صار للشمس أن تحرك المواد إلى غذو النبات والحيوانات

  1. 1 Avic. Gen.
9.

وجدwaǧada

v. wǧdto find
  1. Avic. An. vol. I 250, 47: Sed hoc iudicium incredibile est, et cum hoc non conceditur apud eos quod parvitas in longitudine recurvata secundum angulum sit quanta est in longitudine directa

    Rahm. 139, 10: وهذا الحكم عجيب، وبعد ذلك فإنهم لا يجدون للتصغر بالبعد المنعرج من تحدد الزاوية ما يوجد للبعد المستقيم

  1. 1 s.v. concedere Avic. An.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: