concipere

1.

حملḥamala

v. ḥmlto become pregnant, to carry (a foetus)
  1. Aris. Anim. III 722a11: quoniam quaedam mulier coivit cum Aethiope et peperit filiam albam, deinde concepit illa filia et peperit filiam nigram

    Brug.: ثمّ حملت تلك الابنة فولدت حبشيّا

  2. Aris. Anim. III 774b25: Porca autem creat quod concepit quousque compleatur sua creatio propter bonitatem et fertilitatem corporis eius

  1. 4 Aris. Anim. III
2.

اعتقدiʿtaqada

v. ʿqdto believe firmly
  1. Avic. An. vol. II 79, 47: non autem omnis qui putat iam concepit, sicut non omnis qui sensit iam intellexit

    Rahm. 208, 2: وليس كل من ظن فقد اعتقد كما ليس كل من أحسّ فقد عقل

  2. Avic. An. vol. II 79, 48: aut qui imaginavit iam putavit aut concepit aut consensit

  1. 2 Avic. An.
3.

تصوّرtaṣawwara

v. ṣwrto conceive
  1. Avic. Met. 133, 86: Igitur unicuique numerorum est certitudo propria et forma propria quae de ipso concipitur in anima

    Marm. 91, 16: فإذن لكل واحد من الأعداد حقيقة تخصه وصورة يتصور منها فى النفس

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: