concurrens

1.

متلاقٍmutalāqin

act. part. lqycontiguous; meeting (lines, geom.)
  1. Anar. 13, 8: Angulus vero superficialis est quantitas quam due comprehendunt linee ad unum concurrentes punctum

    Arnz. 16, 5: فهي مقدار يحيط به خطّان متلاقيان على نقطة واحدة

  2. Avic. Met. 437, 63: tunc ea quae fiunt ab eis infinita erunt in uno instanti, eo quod non possunt esse in instantibus contingentibus et concurrentibus

    Marm. 301, 7: كانت الحوادث الغير المتناهية منها فى آن واحد، إذ لا يجوز أن تكون فى آنات متلاقية متماسة

  1. 1 s.v. concurrere talāqā Anar.
  2. 1 Avic. Met.
2.

مصادمةmuṣādama

n. ṣdmcollision
  1. Avic. Met. 499, 34: si enim ex eis non esset ignis quem concurrentia quae accidunt in cursu omnium necessario inducerent ad contingendum pannum alicuius pauperis

    Marm. 342, 7: ولو لم تكن النار منها بحيث إذا تأدت بها المصادمات الواقعة فى مجرى الكل

  1. 1 Avic. Met.
3.

إجماعiǧmāʿ

n. ǧmʿdecision
  1. Avic. Met. 198, 72: Cum enim comes eius fuerit illa voluntas, nec fuerit voluntas infirma, sed prompta, concurrentibus omnibus quae faciunt debere membra moveri, fit sine dubio in effectu principium debitae actionis

    Marm. 133, 16: فتكون … إرادة جازمة، وهى التى هى الإجماع الموجب لتحريك الأعضاء

  1. 1 Avic. Met.
[ Van Riet 1967, 641–648. ]

التى هى الإجماع الموجب لتحريك الأعضاء – concurrentibus omnibus quae faciunt debere membra moveriAvic. Met. 133 / 198

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: