coniunctim
مركّبًاmurakkaban
adv. acc. rkb – in the composite sense-
Aver. MC Gen. 156vb61: Quod enim dicitur de aliquo divisim, non sequitur ut semper dicatur coniunctim
Eich. 16, 3: وذلك أنّ ما يصدق على الشىء منفردا فليس يصدق عليه مركّبا
- 1 Aver. MC Gen.