consentire

1.1

وافقwāfaqa (+ acc.)

v. wfqto agree with
  1. Avic. An. vol. II 175, 44: Cum enim dissensit a philosophis tenentibus multitudinem partium animae et consensit tenentibus eam esse unam

    Rahm. 263, 5: فإنه لما خالف فيه الفلاسفة القائلة بتكثر أجزاء النفس ووافق من قال بوحدانيتها

  1. 1 Avic. An.
1.2

وقع الاتّفاقwaqaʿa l-ittifāqu (+ ʿalā)

verb. phrase wqʿ wfqan agreement on s.th. has been reached
  1. Avic. Met. 265, 65: Potest hic aliquis dicere quod definitio, secundum hoc quod consentiunt auctores artis

    Marm. 180, 11: ولقائل أن يقول: إن الحد كما وقع عليه الاتفاق من أهل الصناعة

  1. 1 Avic. Met.
2.1

اصطلحiṣṭalaḥa

v. ṣlḥto agree upon (sc. the usage of a technical term)
  1. Avic. An. vol. I 20, 33: si consenserint ut perfectio speciei forma vocetur speciei

    Rahm. 6, 17: أللهم إلّا أن يصطلح فيقال لكمال النوع صورة النوع

  1. 1 Avic. An.
2.2

استقرّ الاصطلاحistaqarra l-iṣṭilāḥu (+ ʿalā)

verb. phrase qrr ṣlḥa convention is established for
  1. Avic. An. vol. I 20, 34: Sed iam consenserunt in hoc, ut haec res, scilicet anima, comparatione materiae sit forma

    Rahm. 6, 18: وبالحقيقة فإنه قد استقر الاصطلاح على أن يكون الشىء بالقياس إلى المادة صورة

  1. 1 Avic. An.
3.

تصديقtaṣdīq

n. ṣdqassent
  1. Avic. An. vol. II 104, 23: Anima autem humana iuvatur corpore ad acquirendum principia illa consentiendi et intelligendi

    Rahm. 222, 17: فالنفس الإنسانية تستعين بالبدن لتحصيل هذه المبادئ للتصور والتصديق

  1. 1 Avic. An.
[ Goichon 1938, no. 361. ]
4.

اعترفiʿtarafa

v. ʿrfto concede
  1. Avic. Qual. 72, 37: si aliquis resistens negaverit istud, erit sententia rationis quod elementa non habebunt qualitatem nisi quam praediximus et, si consenserit, non habebunt colorem nisi aliqua eorum

    Qass. 251, 8: أنه لا كيفية للعناصر خلا ما ذكر. وإن اعترف لم يكن لها إلا اللون لبعضها

  1. 1 Avic. Qual.
5.

تسليمtaslīm

n. slmconceding (n.)
  1. Avic. Met. 231, 76: non oportebit consentire ei ut dicat

    Marm. 151, 1: وليس يلزم من تسليمه هذا أن يقول

  1. 1 Avic. Met.
6.

اكتفىiktafā (+ bi)

v. kfyto be content with
  1. Aver. MC Gen. 161ra53: Et hoc si sit verum, quomodo fuit quod ille magister primus ita consentit sine probatione, cum nunquam creditur aliquid dixisse sine forti probatione?

    Eich. 44, 9: أو كيف يُظَنّ به أنّه اكتفى فى هذا المعنى بأمر مقنع مع قصده تتميم ما نقص للقدماء فى هذه الأشياء؟

  1. 1 Aver. MC Gen.
7.

ساهلsāhala

v. shlto be tolerant, to be indulgent
  1. Avic. Met. 232, 7: Si autem nos consenserimus in hoc

    Marm. 152, 5: ثم إن ساهلنا فى ذلك

  1. 1 Avic. Met.
8.

رأىraʾā

v. rʾyto see
  1. Avic. An. vol. II 79, 48: sicut non omnis qui sensit iam intellexit, aut qui imaginavit iam putavit aut concepit aut consensit

    Rahm. 208, 3: كما ليس كل من أحسّ فقد عقل أو من تخيل فقد ظن أو اعتقد أو رأى

  1. 1 Avic. An.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: