contemplari
استثباتistiṯbāt
n. ṯbt – fixing, stabilising (n.)-
Avic. An. vol. II 23, 7: tunc si haec virtus permiserit eam [ sc. animam ] , aut quia est quieta, aut quia non retrahit eam a contemplando
Rahm. 175, 16: فإن هذه القوة إن مكنتها بسكونها أو بانقهارها من حسن الاستثبات
-
Avic. An. vol. II 23, 8: nec vincit eam nec abbreviat ei tempus contemplandi propter repraesentationem suarum imaginum illi
Rahm. 175, 17: ولم تغلبها مقصرة عليها زمان الاستثبات لما يلوح لها من تخيلاتها
- 2 Avic. An.
التفاتiltifāt (+ ilā)
n. lft – attention towards-
Avic. An. vol. II 18, 49: ita quod propter hoc quod contemplatur intellectum et id quod est supra intellectum
Rahm. 173, 11: لا يبطل التفاتَها إلى العقل وما قِبَل العقل
- 1 Avic. An.