contemplativus

نظريnaẓarī

adj. nẓr – theoretical; contemplative

  1. Avic. An. vol. I 100, 86: est propter hoc ut perficiatur intellectus contemplativus et sanctificetur et mundetur

    Rahm. 50, 18: لأجل تكميل العقل النظرى وتزكيته وتطهيره

  2. Avic. An. vol. II 79, 50: Ergo est in homine … iudicans contemplativa et iudicans activa

    Rahm. 208, 4: فيكون فى الإنسان … حاكم نظرى وحاكم عملى

  1. 12 Avic. An.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: