contendere
ناقشnāqaša
v. nqš – to debate, to raise an objection-
Avic. An. vol. I 35, 38: non contendemus super hoc quin vita sit nomen eius quod volumus affirmare de hac prima perfectione
-
Avic. Met. 99, 67: Oportet autem nunc ut non contendas mecum de his quae dixi de penetratione radii
Marm. 68, 4: ويجب أن لا تناقش فيما لَفَظنا به من نفوذ الشعاع وانعكاسه
- 1 Avic. An.
- 1 Avic. Met.
مناقشةmunāqaša
n. nqš – dispute-
Avic. Met. 421, 40: Si autem negaverit aliquis hoc vocari cognitionem particularis modo universali, non contendam cum eo
Marm. 289, 13: فإن منع مانع أن يسمى هذا معرفة للجزء من جهة كلية، فلا مناقشة معه
- 1 Avic. Met.
تنازعtanāzaʿa
v. nzʿ – to contend with one another-
Avic. Gen. 131, 62: Qualiter est possibile quod ab uno principio proveniunt duae potentiae quarum una contrarietur alteri, et quod litigent et contendant, materia existente una et non diversa?
Qass. 182, 2: إنه كيف يمكن أن ينبعث عن مبدأ واحد قوتان تعاوق إحداهما الأخرى، وتتقابلان وتتنازعان، والمادة واحدة غير مختلفة
- 1 Avic. Gen.
اشتغلištaġala (+ bi)
v. šġl – to occupy o.s. with-
Avic. An. vol. I 91, 75: Respectus autem eius secundum comparationem virtutis vitalis aestimabilis aut imaginabilis est modus ad quem tendit cum contendit adinvenire mandata rerum generatarum et corruptarum
Rahm. 46, 7: واعتبارها الذى بحسب القياس الى القوة الحيوانية المتخيلة والمتوهمة هو القبيل الذى ينحاز إليها إذا اشتغلت باستنباط التدابير فى الأمور الكائنة الفاسدة
- 1 Avic. An.
رامrāma
v. rwm – to wish-
Avic. An. vol. I 279, 39: Sed qui contendit declarare hoc, syllogismo necessario
Rahm. 159, 12: ومن رام أن يبين هذا بقياس واجب
- 1 Avic. An.
طلبṭalaba
v. ṭlb – to seek-
Avic. Met. 252, 17: Unde anima contendit hoc acquirere
Marm. 166, 13: وتطلب النفس تحصيل ذلك
- 1 Avic. Met.