contradicens

1.

منافٍmunāfin (+ li)

act. part. nfw / nfyopposing, incompatible with
  1. Avic. Met. 534, 42: et aliquando faciunt eos incurrere in sententias contrarias utilitatibus civitatis, et contradicentes debito veritatis

    Marm. 366, 7: وربما أوقعهم فى آراء مخالفة لصلاح المدينة، ومنافية لواجب الحق

  1. 1 Avic. Met.
2.

الذي يخالفallaḏī yuḫālifu (+ acc.)

rel. clause ḫlfwhich is opposed to
  1. Avic. Gen. 39, 1: Contradicentes autem istam opinionem occultationis et, cum toto hoc, convenientes cum eis aliquibus

    Qass. 108, 6: وأما المذهب الذى يخالف الكمون، ومع ذلك يشابهه فى أحكام

  1. 1 Avic. Gen.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: