contrariari
مقاومةmuqāwama
n. qwm – resisting, opposing (n.)-
Avic. Gen. 5, 61: eo quod movetur ad contrariandum ei quod vincit et superavit ipsum
-
Avic. Gen. 42, 69: totum autem, <ignis calefaciens> quod calefit cum illo, ille est debilis potentiae ad contrariari et impellere cum modica potentia
Qass. 110, 13: وجملة النار المسخن بها ما يسخن أيضا ضعيفة المقاومة تدفع بأدنى قوة
- 2 Avic. Gen.
مقاومmuqāwim
act. part. qwm – resisting-
Avic. Gen. 133, 34: nisi provenerit ab extra aliquid quod contrarietur ei et corrumperet eius formam igneam
Qass. 184, 9: إلا أن يرد شىء مفسد للصورة النارية مقاوم لها
- 1 Avic. Gen.
شىء … مقاوم لها – aliquid quod contrarietur eiAvic. Gen. 184 / 133
تضادّtaḍādd
n. ḍdd – opposition, contradiction-
Avic. Gen. 119, 78: quod cognosceretur quodlibet eorum secundum illud <opus> in quo contrariantur
Qass. 173, 4: فإن أريد أن يعرّف الفعل الذى لكل واحد منهما، على حسب التضاد
- 1 Avic. Gen.
ضادّḍādda
v. ḍdd – to be contrary-
Avic. Gen. 53, 89: quod ipsi nolunt et non custodiunt quod volunt in opinione sua, immo contrariantur ei
Qass. 119, 6: وقد امتنعوا من ذلك، وهو يضاد متوَخّاهم فى مذهبهم
- 1 Avic. Gen.
كان مضادًّاkāna muḍāddan
verb. phrase kwn ḍdd – to be opposed-
Avic. Qual. 91, 30: et devictum in eis erit forte in potentia et parvum in quantitate, et contrariatur secundum naturam vincenti secundum quantitatem, debili in potentia fortitudinis
Qass. 265, 12: ويكون المغلوب فيها قويّ القوة قليل المقدار، ومضادا بالطبع للغالب المقدار الضعيف القوة
- 1 s.v. muḍādd Avic. Qual.
تضادّtaḍādda
v. ḍdd – to be opposed to each other-
Aver. MC Int. diff. IV, 96, 42: due res que contrariantur secundum unum contrarium
Butt. 119, 7: من الشيئين اللذين يتضادان بمضادة واحدة
- 1 Aver. MC Int.
خالفḫālafa
v. ḫlf – to disagree, to differ-
Avic. Gen. 148, 49: Qui autem contrariatur huic rationi debet verecundari a seipso
Qass. 196, 15: والذى يخالف فى هذا فسبيله أن يستحى من نفسه
- 1 Avic. Gen.
اختلفiḫtalafa
v. ḫlf – to be different-
Avic. Gen. 136, 90: quorum motus naturales non contrariantur, cum non contrarientur eorum potentiae radicales
Qass. 186, 12: لا تختلف حركاته الطبيعية؛ إذ لا تختلف قواه الأصلية
- 1 Avic. Gen.
نافرnāfara
v. nfr – to contradict, to be incompatible with-
Mesue Aph. A §51: nam, si qualitate fortior fuerit, deficit natura et contrariatur
Troup.: لأنه ان كان قوي الكيفية أضعف الطبيعة ونافرها
- 1 s.v. contrarium esse Mesue Aph. A
عاوقʿāwaqa
v. ʿwq – to impede-
Avic. Gen. 131, 61: quod ab uno principio proveniunt duae potentiae quarum una contrarietur alteri
Qass. 182, 1: أن ينبعث عن مبدأ واحد قوتان تعاوق إحداهما الأخرى
- 1 Avic. Gen.
أبطلabṭala
v. bṭl – to nullify, to counteract-
Avic. Gen. 135, 88: et quod diversificetur per accidentia, contrariatur inventione contrarietatis motuum naturalium per quos invenitur centrum et circulus
Qass. 186, 11: وإنما يختلف بالأعراض، فيبطله وجود الحركات الطبيعية متضادة لوجود المركز والمحيط
- 1 Avic. Gen.