convincere
كذّبkaḏḏaba (+ acc.)
v. kḏb – to make s.o.’s lies obvious, to render false-
Avic. An. vol. I 209, 83: quod enim convincit eos est iuventus et canities
Rahm. 113, 21: ومما يكذبهم الشباب والشيب
- 1 Avic. An.
غلبġalaba
v. ġlb – to subdue-
Avic. Gen. 40, 35: esset necessaria multa frigiditas ad convincendum vel fugandum illum parvum ignem
Qass. 109,10: وتحتاج ضرورة إلى بارد كثير حتى يغلب تلك النار اليسيرة أو يخرجها
- 1 Avic. Gen.