copulare
وصلwaṣala (+ bayna)
v. wṣl – to connect, to join (two things) (geom.)-
Alhaz. Opt. 77, 20: et linea quae copulat punctum coniunctionis cum puncto declinante
Sabra III 6a, 21: والخط الذي يصل بين نقطة الالتقاء وبين النقطة المائلة
-
Alhaz. Opt. 78, 47: et positio duarum harum linearum apud lineam copulantem duo centra duorum foraminum
- 2 Alhaz. Opt.
ربطrabaṭa
v. rbṭ – to connect-
Aver. MC Int. diff. I, 16, 201: Et oratio composita erit una copula que copulat ipsam
Butt. 67, 10: والقول المركب يكون واحدا برباط يربطه
- 1 Aver. MC Int.