copulari

1.

مازجmāzaǧa (+ acc.)

v. mzǧto mix with (astrol.)
  1. Alcab. diff. II, li. 17, version p, see fn. 59: Quod si copuletur sibi [ sc. Saturno ] Iupiter

    Yama.: فإن مازجه [sc. زحلَ] المشتري

  2. Alcab. diff. II, li. 250, version p, see fn. 99: dum copulentur eis alii [ sc. planete ]

  1. 13 Alcab.
2.

التقىiltaqā

v. lqyto meet
  1. Avic. Met. 109, 15: Post hoc autem sequitur aliud unum in quo est multitudo in effectu, sed duo eius extrema copulantur apud terminum communem, sicut totalitas duarum linearum continentium angulum

    Marm. 75, 11: إلا أن أطرافها تلتقى عند حد مشترك مثل جملة الخطين المحيطين بالزاوية

  2. Avic. Met. 129, 96: Dico igitur quod mensura, sive sit corpus sive superficies, iam accidit ei contineri intra fines qui copulantur in uno puncto

  1. 2 Avic. Met.
3.1

اجتمعiǧtamaʿa

v. ǧmʿto join, to associate
  1. Avic. Met. 531, 88: Cum igitur copulantur [ sc. homines ] sic, fit vita eorum sufficiens

    Marm. 364, 11: حتى إذا اجتمعوا [sc. الإنسان والآخر] كان أمرهم مكفيا

  1. 1 Avic. Met.
3.2

اجتماعiǧtimāʿ

n. ǧmʿliving in a social group, forming an association (n.)
  1. Avic. Met. 532, 94: praesertim cum necessarium sit sibi vel alii consimili copulari et assimilari civibus

    Marm. 364, 15: ومع ذلك فلا بد لأمثاله من اجتماع ومن تشبه بالمدنيين

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: