culpare
لامlāma
v. lwm – to find fault with-
Aris. Anim. II 663a35: non sicut dixit Alcinoz, quando culpavit taurum quia non habebat cornua in umeris
Kruk: وليس هو كما قال ايسوبوس حيث لام الثور لان ليس له قرون على منكبيه
-
Aris. Anim. II 663b1: Iste ergo culpat taurum quia cornua sunt in capite, et caput est debilius membrorum
- 2 Aris. Anim. II
آخذāḫaḏa (+ bi)
v. ʾḫḏ – to blame for-
Avic. Gen. 36, 46: Super negotium autem occultationis debemus eos culpare
Qass. 106, 9: ومما يجب أن يؤاخذوا به حال الكامن
- 1 Avic. Gen.