culpare

1.

لامlāma

v. lwmto find fault with
  1. Aris. Anim. II 663a35: non sicut dixit Alcinoz, quando culpavit taurum quia non habebat cornua in umeris

    Kruk: وليس هو كما قال ايسوبوس حيث لام الثور لان ليس له قرون على منكبيه

  2. Aris. Anim. II 663b1: Iste ergo culpat taurum quia cornua sunt in capite, et caput est debilius membrorum

  1. 2 Aris. Anim. II
2.

آخذāḫaḏa (+ bi)

v. ʾḫḏto blame for
  1. Avic. Gen. 36, 46: Super negotium autem occultationis debemus eos culpare

    Qass. 106, 9: ومما يجب أن يؤاخذوا به حال الكامن

  1. 1 Avic. Gen.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: