cultus dei
عبادةʿibāda
n. ʿbd – worship; (pl.) acts of worship, religious observances-
Albu. Intro. JS 264, 1758: significat deitatem et sectas ac cultum Dei et bonum
Lemay 414, 1072: يدلّ على الرُبوبية والأديان والعبادة والخير
-
Avic. Met. 536, 63: Capitulum de cultu dei
Marm. 367, 3: فصل في العبادات
-
Avic. Met. 541, 52: Prophetae igitur iniunctum est a Deo ut stabiliat cultum eius
Marm. 370, 1: فالنبى فرض عليه من عند الله أن يفرض عباداته
- 1 Albu. Intro. JS
- 2 Avic. Met.
المعادal-maʿād
n. ʿwd – the life to come, the hereafter-
Albu. Intro. JS 314, 1505: Et significat [ sc. Sol ] fidem et Dei cultum, iudices quoque ac sapientes
Lemay 554, 852: ويدلّ [sc. الشمس] على أمر الدين والمعاد والقضاة والحُكماء
- 1 s.v. maʿad Albu. Intro. JS