dator

1.

واهبwāhib

(nominalized) act. part. whbgiver (i.e. giver of forms); giving, bestowing
  1. Avic. Met. 490, 35: erit autem hic praeparatio eligens esse id quod est sibi dignius a primis datoribus formarum

    Marm. 335, 18: ويكون هذا الإعداد مرجحًا لوجود ما هو أولى فيه من الأوائل الواهبة للصور

  2. Avic. Met. 493, 95: quae, cum sit apta, recipit illas formas a datore formarum

  3. Avic. Gen. 139, 47: Et de usu materiae est … quod scilicet influatur illa forma super eam a datore formarum in materiebus

    Qass. 190, 14: ومن شأن المادة … أن تفاض تلك الصورة عليها من عند واهب الصور للمواد

  4. Avic. Gen. 139, 49: Et idcirco appropriantur materiae consimiles ut sint materiae diversarum formarum a datore formarum

  5. Avic. Qual. 79, 80: et est quod corpus compositum disponitur per sui complexionem ad recipiendum positionem vel formam vel potentiam propriam quae influitur ei a datore formarum et virtutum

    Qass. 256, 10: وهو أن الجسم المركب استعد، بمزاجه، لقبول هيئة، أو صورة، أو قوة مخصوصة، يفاض عليه ذلك من واهب الصور والقوى

  1. 2 Avic. Met.
  2. 2 Avic. Gen.
  3. 1 Avic. Qual.
[ Goichon 1938, no. 784. ]

من الأوائل الواهبة للصور – a primis datoribus formarumAvic. Met. 335 / 490

2.

معطٍmuʿṭin

nominalized act. part. ʿṭwendower, giver
  1. Aver. Ep. Parv. 202ra58: cum dator illius cognitionis est intellectus liberatus a materia

    Blum. 74, 3: اذا لاح ان معطى هذه المعرفة هو عقل برىء عن المادة

  2. Aver. Ep. Parv. 202va15: Dator enim ultimarum perfectionum in eis est res sensibilis

  1. 2 Aver. Ep. Parv.
3.

مفيدmufīd

nominalized act. part. fydbestowing, giving (n.), giver (sc. of existence)
  1. Avic. Met. 292, 21: scilicet quoniam divini philosophi non intelligunt per agentem principium motionis tantum, sicut intelligunt naturales, sed principium essendi et datorem eius, sicut creator mundi

  2. Avic. Met. 300, 90: et quod causatum eget datore sui esse semper et incessanter quamdiu habuerit esse

    Marm. 200, 17: وأن المعلول يحتاج إلى مفيده الوجود دائما سرمدا ما دام موجودا

  1. 2 Avic. Met.
[ Goichon 1938, no. 541. ]
4.

صاحبṣāḥib

n. ṣḥbpossessor
  1. Avic. Met. 207, 40: Similiter si dixerint quod dignius est ipsam esse a datore ipsius proprietatis

    Marm. 139, 6: وكذلك إن قيل: إن كونه صاحب تلك الخاصية أولى، فمعناه أن صدوره عنها أوفق

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: