debilitari

1.1

ضعفḍaʿufa

v. ḍʿf1to become weak, to be weakened; to be weak, to be feeble; (+ ʿan) to be too weak for
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 990: Quod si cadit Iupiter ab eo, et debilitatur et corroboratur Mars per eius positionem in angulis ascendentis

  2. Avic. An. vol. II 14, 89: Ipsa enim cum intente considerat sensibilia exterius, … debilitatur eius imaginatio et memoria

  3. Avic. An. vol. II 14, 93: et omnino cum oboedierit dispositioni actionum motivarum, debilitabuntur actiones apprehensivae et e converso

  4. Avic. Met. 502, 90: sed si debilitatur in agendo illud, quantum ad hoc, est ei malum

  5. Nico. Plan. §199: Cumque haec quattuor perfecta fuerint, nascetur planta et crescet; quodsi dissenserint, debilitabitur secundum dissensum

    Dross.: فاذا كانت الاربعة تامة نشأ النبات وكبر، وان اختلفت ضعف النبات على قدر اختلافها

  6. Aris. Anim. II 667a19: quia calor cordis est modicus, et non potest implere ipsum, quia calor parvus in cordibus magnis debilitatur

  7. Aris. Anim. III 725b7: Et cum exit a corpore modicum sperma, corpus dissolvitur et debilitatur manifeste

    Brug.: واذا خرج من الجسد زرع قليل يتحلّل ويسترخى ويضعف، وذلك ان الضعف يكون بيّنا

  8. Aris. Anim. III 768a6: Si ergo fuerit [ sc. pater ] mas et debilitetur, efficietur femina

    Brug.: فان كان [sc. الوالد] ذكر وضعف يصير انثى

  9. Aver. Ep. Parv. 192ra3: ideo accidit quod, quando fuerit infrigidatum … ut visus debilitetur

    Blum. 6, 9: عرض لها، اذا بردت … ان يضعف نظرها

  10. Aver. Ep. Parv. 256rb17: et quando debilitabuntur [ sc. due virtutes active ] , tunc dominabuntur super illas virtutes alie active proprie alii enti

    Blum. 95, 9: إذا ضعفتا [sc. القوتان الفاعلتان] عن ذلك، استولت على تلك القوى المنفعلة، قوى اخر فاعلة خاصة بموجود اخر

  11. Avic. Gen. 64, 85: Et, si ponunt in potentia aquam et terram, iam esset corrupta, cum tamen ipsi dicant quod non corrumpantur, sed eorum fortitudines, idest actiones, sunt confractae et potestates debilitatae

  1. 1 Albu. Coni.
  2. 6 s.v. debilitare Avic. An.
  3. 1 Avic. Met.
  4. 1 Nico. Plan.
  5. 1 Aris. Anim. II
  6. 3 Aris. Anim. III
  7. 11 s.v. debilitare Aver. Ep. Parv.
  8. 1 Avic. Gen.
1.2

ضعفḍuʿf (or: ḍaʿf)

n. ḍʿf1weakness
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 272: significat illud quiescere et quietudinem eius et res eius ordinari et insurgentes debilitari et ipsos vinci

    Yama.: دلّ على هدوء ذلك وسكونه واتّساق الأمور له وضعف الخوارج والظفر بهم

  2. Avic. An. vol. I 65, 22: contingit ut vis vegetabilis roboretur aut debilitetur cum percipit anima quae respuit

    Rahm. 31, 18: ما يعرض من قوة القوة النامية وضعفها عند استشعار النفس قضايا تكرهها

  1. 1 Albu. Coni.
  2. 1 s.v. debilitare Avic. An.

من قوة القوة النامية وضعفها – ut vis vegetabilis roboretur aut debiliteturAvic. An. 31 / vol. I 65

1.3

كان ضعيفًاkāna ḍaʿīfan

verb. phrase kwn ḍʿf1to be weak, to be deficient
  1. Aris. Anim. III 747a16: et quando homo fuerit multi coitus debilitabitur eius visus

    Brug.: واذا كان الانسان كثير الجماع كان بصره ضعيفا

  1. 1 Aris. Anim. III
1.4

كان أضعفَkāna aḍʿafa

verb. phrase kwn ḍʿf1to be weaker, to be deficient
  1. Aris. Anim. III 781a30: Et cum homo gannit debilitatur auditus

    Brug.: واذا تثاوب انسان او أخّر النفس بَاطِن جسده يكون سمعه اضعف

  1. 1 Aris. Anim. III
1.5

أخذ في الضعفaḫaḏa fī l-ḍuʿfi

verb. phrase ʾḫḏ ḍʿf1to begin to weaken
  1. Avic. An. vol. II 98, 33: Item omnium partium corporis debilitantur virtutes in fine aetatis iuvenilis

    Rahm. 219, 11: وأيضا فإن أجزاء البدن كلها تأخذ فى الضعف من قواها بعد منتهى النشوء والوقوف

  1. 1 s.v. debilitare Avic. An.
2.

انكسرinkasara

v. ksrto abate, to be weakened
  1. Avic. An. vol. II 14, 90: cum vero oboedit actionibus virtutis concupiscibilis, debilitantur actiones virtutis irascibilis

    Rahm. 171, 4: و إذا انصبت إلى أفعال القوة الشهوانية انكسرت منها أفعال القوة الغضبية

  2. Avic. An. vol. II 14, 91: sed cum oboedierit actionibus virtutis irascibilis, debilitantur actiones virtutis concupiscibilis

  3. Avic. Gen. 64, 87: non est enim dubium quin eorum fortitudines debilitantur propter mutationem

    Qass. 128, 9: ولا محالة أن سوراتها تنكسر بتغير

  1. 2 s.v. debilitare Avic. An.
  2. 1 Avic. Gen.
3.

فترfatara

v. ftrto become weaker, to subside
  1. Alpet. ch. 12 §15: et quando diminuitur virtus debilitatur motus de necessitate

    Gold. 57r, 13: واذا نقصت القوة فترت الحركة بالضرورة

  1. 1 s.v. debilitas Alpet.
4.

استرخىistarḫā

v. rḫw / rḫyto diminish (intr.)
  1. Avic. Gen. 87, 79: et convertit eum, quia eius potentia fuit debilitata in tantum quod venit ad convenientiam nutriti

    Qass. 146, 3: ويحيله إذا كان قد استرخت قوته فى موافقة من المغتذى

  1. 1 Avic. Gen.
5.

لا يكون حادًّاlā yakūnu ḥāddan

neg. verb. phrase kwn ḥddnot to be sharp, not to be keen (of sight) (fig.)
  1. Aris. Anim. III 780b1: Et propter hoc debilitatur visus in infirmitatibus et senectute

    Brug.: فلهذه العلل لا يكون البصر حادّا فى الامراض وفى كبر السنّ

  1. 1 Aris. Anim. III
6.

اختلّiḫtalla

v. ḫllto be impaired, to be disturbed
  1. Aver. Ep. Parv. 196ra18: Si igitur hoc fuerit difficile homini, tunc continget propter debilitatem alicuius istarum virtutum, propter quam debilitantur alie

    Blum. 44, 6: فان اعتاص احضار ذلك الشىء على المرء، فانما ذلك لموضع ضعف واختلال لحق احدى هذه القوى فاختل سائر هاؤلاء لاختلال تلك الواحدة

  1. 1 s.v. debilitare Aver. Ep. Parv.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: