declinatio

1.

ميلmayl

n. mylinclination, tendency; inclination, declination (e.g. of the ecliptic or of the fixed stars) (astron.)
  1. Albu. Intro. JS 96, 368: cum addideris super eum declinationem que est XXIIII. graduum fere

    Lemay 161, 194: وإذا زدت عليه الميل كلّها، وهو أربعة وعشرون جزءًا بالتقريب

  2. Albu. Coni. tr. IV, li. 239: Et erit quarta vernalis mediocris in frigore, cum vehementia caloris in quarta estivali, cum declinatione quarte autumpnalis ad calorem

  3. Albu. Coni. tr. VI, li. 621: cum temperantia aeris, et declinationem eius ad calorem et siccitatem

  4. Thab. Almag. §3: Declinatio est arcus circuli meridiei cadens inter orbem signorum et equatorem diei

    Morel. 2, 13: الميل هو قوس من دائرة نصف النهار واقعة فيما بين فلك البروج وبين معدل النهار

  5. Aris. Anim. II 657b9: Et aves non volantes propter gravitatem corporis transit pluma in eis in grossitudinem corii, quoniam declinatio eius est ad corium

    Kruk: وما لم يكن من اصناف الطائر طيارا لثقل جثته فهو بقى بنشوء ريشه فى غلظ الجلد لان ميله الى الجلد

  6. Aris. Anim. II 689b12: Ut ergo sit declinatio corporis et via ad partem inferiorem propter levitatem abstulit natura ex illa parte carnem

  7. Alhaz. Conf. 294, 11: De declinatione. Declinacio est arcus circuli magni transiens per polos mundi interiacens zodiacum et equinoctialem

    Lang. 26, 1: القول على الميل. الميل هو قوس من دائرة عظيمة تمرّ بقطبي العالم فيما بين دائرة البروج وبين دائرة معدّل النهار

  8. Alhaz. Conf. 295, 27: Declinaciones vero stellarum fixarum non diversantur diversitate manifesta

  9. Avic. Gen. 67, 41: sicut devincitur [ sc. aqua ] per motum et per declinationem eius per aliquod devincens elevans versus sursum et inducit in eam alienam declinationem motus

  10. Avic. Gen. 67, 57: cum sit certum quod descendet [ sc. aqua ] cum amotum fuerit impediens per declinationem quae innovatur ei

    Qass. 131, 1: وقد صحّ أنه [sc. الماء] ينفذ، بعد مفارقة الراج، بميل يحدث فيه

  1. 1 Albu. Intro. JS
  2. 3 Albu. Coni.
  3. 1 Thab. Almag.
  4. 3 Aris. Anim. II
  5. Alhaz. Conf.
  6. 4 Avic. Gen.
[ Rashed 2017, 773. ]
2.

عدلʿadl

n. ʿdl(particle of) equipollence (log.)
  1. Aver. MC Int. diff. II*, 43, 18: Et illud est quia non discernitur in eis locus partis negative a loco partis declinationis

  2. Aver. MC Int. diff. II*, 59, 231: Sed locus quidem in quo non est potentia partis declinationis, cum coniungitur cum habitu, potentia partis negative

    Butt. 94, 14: وأما الموضع الذى لا يكون فيه قوة حرف العدل إذا قرن مع الملكة قوة حرف السلب

  1. 10 Aver. MC Int.
[ Hissette 1996, 98*–99*. See Butterworth’s comments on §49 in Aver. MC Int. This sense of the Arabic term is not documented in Lisān, Freytag, Lane, Dozy and Wehr. ]
3.

إعرابiʿrāb

n. ʿrbdeclension, desinential inflection (gram.)
  1. Fara. Scien. GC 14, 14: Et ille quidem sunt que nominantur littere declinationis

    Amine 62, 5: وتلك التى تسمى حروف الإعراب

  2. Fara. Scien. GC 34, 10: et quod dat homini virtutem qua experiatur declinationem omnis sermonis an recte invenit in eo aut erravit

  1. Fara. Scien. GC
4.

انحناءinḥināʾ

n. ḥnw / ḥnybending (intr.) (n.)
  1. Alhaz. Opt. 4, 33: Declinatio ergo nervi apud motum oculi, non est nisi a posteriori totius oculi

    Sabra I 75b, 3: فانحناء العصبة عند حركة العين إنما يكون من وراء جملة العين

  1. 1 Alhaz. Opt.
5.

خروجḫurūǧ

n. ḫrǧdeviation
  1. Alpet. ch. 9 §9: tunc erit declinatio istius stelle similis declinationi Solis

    Gold. 38r, 5: فيكون خروج الكواكب الى متوسط هذا الفلك نحوا من خروج الشمس عن معدّل النهار

  1. 1 Alpet.
6.

انزواءinziwāʾ (+ ʿan)

n. zwydeviation, departure from (sc. truth)
  1. Albu. Coni. tr. VIII, li. 112: Et cum fuerit [ sc. Mars ] in fixis, significat illud quod bella erunt causa falsitatum et declinationis a veritate

    Yama.: وإذا كان [sc. المرّيخ] في ثوابت دلّ ذلك على أنّ الحروب تكون بأسباب الأباطيل والانزواء عن الحقّ

  1. 1 Albu. Coni.
7.

اتّضاعittiḍāʿ

n. wḍʿlowness
  1. Albu. Coni. tr. V, li. 502, version c, see fn. 29: significat declinationem graduum sapientum et impedimentum regum

    Yama.: دلّ على اتّضاع منازل العلماء وفساد السلاطين

  1. 1 s.v. destructio Albu. Coni.
8.

اضمحلّiḍmaḥalla

v. (in indef. rel. clause) ḍmḥlto decrease (intr.)
  1. Avic. Gen. 146, 12: Omne autem generatum, ut apparet, est corruptibile, et est ei tempus augmenti, et tempus status, et tempus declinationis et appropinquationis ad suum finem

    Qass. 195, 9: وكل كائن، كما ظهر، فاسد، وله مدة ينشؤ فيها، ومدة يقف فيها، ومدة يضمحل وينتهى إلى أجله

  1. 1 Avic. Gen.

وله … مدة يضمحل – et est ei … tempus declinationisAvic. Gen. 195 / 146

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: