deesse

1.

نقصnaqaṣa

v. nqṣto be deficient, to be lacking; (+ ʿan) to be less than
  1. Avic. An. vol. II 161, 46: Tertio, quod hoc corpus aut esset totum corpus – et tunc cum aliquid illius deesset, non esset hoc quod percipimus nos esse

    Rahm. 255, 2: وأما ثالثا فإن هذا الجسم إما أن يكون جملة البدن فيكون إذا نقص منه شىء لا يكون ما نشعر به أنّا نحن موجودا

  2. Avic. Met. 290, 83: maior enim est qui est tantus et aliquid plus, minor vero est cui de tanto aliquid deest

    Marm. 193, 16: لأن الأكبر هو الذى يكون مِثْلًا وزيادة، والأصغر هو الذى ينقص عن المِثْل

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.
2.1

كان قاصرًاkāna qāṣiran (+ ʿan)

verb. phrase kwn qṣrto be lacking in
  1. Avic. Met. 412, 55: Necesse esse est perfectum esse. Nam nihil deest sibi de suo esse et de perfectionibus sui esse

    Marm. 283, 11: فواجب الوجود تام الوجود، لأنه ليس شىء من وجوده وكمالات وجوده قاصرًا عنه

  1. 1 s.v. qāṣir Avic. Met.
2.2

قاصرqāṣir (+ ʿan)

act. part. qṣrlacking in
  1. Avic. Met. 412, 58: multa etiam de perfectionibus sui esse desunt unicuique homini

    Marm. 283, 12: فإن أشياء كثيرة من كمالات وجوده قاصرة عنه [sc. الإنسان]

  1. 1 Avic. Met.

فإن أشياء كثيرة … قاصرة عنه [sc. الإنسان] – multa etiam … desunt unicuique hominiAvic. Met. 283 / 412

2.3

لزمه تقصيرlazimahū taqṣīrun

verb. phrase lzm qṣra restraint is forced on s.th.
  1. Anar. 25, 16: deessent [ sc. linee ] enim utreque quoniam earum protractio fieret in spatio quod esset maius spatio quod est inter nos et speram stellarum fixarum

    Arnz. 39, 2: لئلّا يلزمهما [sc. الخطين] تقصير عن ذلك لا أنّ اخراجهما يجوز كرة الكواكب الثابتة

  1. 1 s.v. qaṣṣara Anar.
3.

عدمʿadima

v. ʿdmto be deficient
  1. Albu. Coni. tr. I, li. 57: Quia cum defuerit unum ex his, pertinget diminutio perfectionem utrarumque aliarum rerum secundum quod decet res naturales ex his tribus rebus

    Yama.: وذلك أنّه متى عدم أحدها لحق التقصير لتكامل الحالتين الآخرتين على حسب ما أوجبته الأمور الطبيعية من الأحوال الثلاثة

  1. 1 Albu. Coni.
4.

عزبʿazaba (+ ʿan)

v. ʿzbto escape s.o.
  1. Avic. Met. 418, 92: non deest ei id quod minimum est in caelis et in terra

    Marm. 288, 3: ولا يعزب عنه مثقال ذرة السموات ولا فى الأرض

  1. 1 Avic. Met.
5.

فاتfāta

v. fwtto escape, to elude
  1. Avic. An. vol. I 265, 78: quia visui deest subtilitas videndi, contingit ei videre longius

    Rahm. 149, 5: إن البصر يعرض له لما يفوته من استقصاء تأمل الشىء أن يراه أبعد

  1. 1 Avic. An.
6.

لا يوجدlā yūǧadu

negated pass. v. wǧdnot to exist
  1. Avic. Met. 498, 97: et ideo deturpatur procreatio, non quia defuerit quod opus fuit ad perfectionem complexionis et quod opus fuit ad formam et ideo agens fuit deficiens, sed quia patiens non recepit

    Marm. 341, 2: فتشوهت الخلقة ولم يوجد المحتاج إليه من كمال المزاج والبنية، لا لأن الفاعل حرم، بل لأن المنفعل لم يقبل

  1. 1 s.v. wuǧida Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: