defectio
ضعفḍuʿf (or: ḍaʿf)
n. ḍʿf1 – weakness-
Mesue Aph. A §33, several versions, see fn.: Cavendum ne ab egritudine convalescentibus innatum apostema ad interiora redire medicamento cogatur, propter principalium membrorum defectionem
Troup.: الناقهون من العلل متى خرج لهم خراج فلا تعالجه بما يسكنه ويردع مادته لضعف قوى أعضائهم
-
Mesue Aph. A §95: Morbum diuturnum et defectionem membrorum hereditat quidem filius
Troup.: الأمراض المزمنة والضعف في الأعضاء موروثة في الأبناء
- 3 Mesue Aph. A
نقصانnuqṣān
n. nqṣ – diminution-
Mesue Aph. A §102: Quomodo nascuntur morbi ex humorum quantitatis vel qualitatis habundantia, similiter et ex defectione
Troup.: كما أن الأمراض عن زيادة في كمية الأخلاط وفي كيفيتها كذلك الأمرض [sic] عن نقصانها
- 1 Mesue Aph. A