defluere

1.1

انصبّinṣabba

v. ṣbbto flow
  1. Albu. Intro. JS 123, 1369: educit recessio secum ex ipsis aquis que defluunt in ipsa loca

  2. Albu. Intro. JS 127, 1488: Tercium est aquarum que defluunt in invicem

    Lemay 187, 822: والصنف الثالث المياه التي تنصَبُّ بعضها إلى بعضٍ

  1. 4 Albu. Intro. JS
1.2

صبّṣabba (+ )

v. ṣbbto flow into
  1. Albu. Intro. JS 126, 1453: apparetque in eo augmentum de eo quod defluit in eum ex aqua fluminum ac foncium

    Lemay 186, 803: او يتبيَّن فيه زيادة ما يصِبّ فيه من ماء الأنهار والعيون

  1. 1 Albu. Intro. JS
2.

انشعبinšaʿaba

v. šʿbto branch out, to ramify (of the soul’s powers)
  1. Avic. An. vol. I 64, 13: Postea autem declarabitur tibi quod anima una est ex qua defluunt hae vires in membra

    Rahm. 31, 12: ويتضح من بعد أن النفس واحدة وأن هذه قوى تنشعب عنها فى الأعضاء

  1. 1 Avic. An.
3.

سقطsaqaṭa

v. sqṭto fall down
  1. Ibn Tum. 112c, 31: neque folium defluit aliquod quod ipse non novit

    Goldz. 242, 2: وما تسقط من ورقة الا يعلمها

  1. 1 Ibn Tum.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: