defraudare

1.

غشّġašš (or: ġišš)

n. ġššdeceiving (n.); disloyalty
  1. Albu. Coni. tr. III, li. 93: significat quod cadent cause inter reges et populum eorum et quod facient eis iniustitiam et defraudabunt eos

    Yama.: دلّ ذلك على وقوع خصومات بين الملوك ورعيّتهم وعلى ظلمهم إيّاهم وغشّهم لهم

  2. Albu. Coni. tr. VI, li. 541: Et cum fuerit [ sc. Mars ] transiens super Mercurium, significat illud … servos defraudare dominos suos

    Yama.: وإذا كان [sc. المرّيخ] المارّ فوق عطارد دلّ ذلك على … غشّ العبيد لمواليهم

  1. 2 Albu. Coni.
2.

عبثʿabaṯ

n. ʿbṯmocking (n.)
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 267, version c, see fn. 27: Et cum Sol continuaverit se apud elevantis elevationem Marti et fuerit vacui cursus non Saturnum aspiciens, significat contra eum insultum militum qui fortiter eum destruent et defraudent

    Yama.: ومتى اتّصلت الشمس عند قيام القائم بالمرّيخ وكان خالي السير غير مناظر لزحل دلّ على وثوب الجند عليه وشدّة إفسادهم وعبثهم عليه

  1. 1 Albu. Coni.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: