demum

ثُمّṯumma

conj. ṯmmthen
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 277: et consequetur [ sc. elevans ] ex hoc mentis rancorem; demum superabit eum, si Saturnus fuerit fortunatus in domo sua

    Yama. 
: ويناله [sc. القائم] بذلك السبب غموم ثمّ يظفر به وإن كان زحل مسعودا في بيته

  1. 1 Albu. Coni.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: