denique
ثُمّṯumma
conj. ṯmm – then-
Avic. Met. 477, 55: Tunc enim esset in eo aliquid propter quod intenderet, scilicet quia vel cognitio eius vel scientia eius faceret debere intendi quia indigeret ea, … denique intentio alicuius utilitatis quae prodesset ei
Marm. 326, 16: فإنه حينئذ يكون فيه شىء بسببه يقصد، وهو معرفته وعلمه لوجوب القصد أو استحبابه … ثم قصد، ثم فائدة يفيدها إياه القصد
- 1 Avic. Met.