derivari

1.

تفرّعtafarraʿa

v. frʿto branch out
  1. Avic. An. vol. II 177, 93: sed oportet ut deriventur [ sc. virtutes ] per diversa instrumenta quae creantur post illud membrum

    Rahm. 264, 22: بل يجب أن تتفرع [sc. القوى] فى آلات مختلفة تتخلق بعد ذلك العضو تخلقا

  2. Avic. Met. 261, 88: Iam ergo tibi naturam ostendimus universalis, et quomodo habet esse, et quomodo genus differt a materia tali modo quod possunt derivari alii modi de quibus postea loquemur

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.
2.

انبعثinbaʿaṯa (+ min)

v. bʿṯto spring from, to originate in
  1. Avic. An. vol. II 182, 85: quae omnia non fuerunt ita, nisi ut despiciant super sensus, quorum plures non derivantur nisi ex priore parte cerebri

    Rahm. 268, 6: وإنما كانا هناك ليطلا على الحواسّ التى أكثرها إنما تنبعث من مقدم الدماغ

  1. 1 Avic. An.
3.

اُشتقّuštuqqa

pass. v. šqqto be derived
  1. Avic. Met. 176, 70: paternitas enim non est in filio; tunc enim esset proprietas illius, et nomen eius derivaretur ab ea

    Marm. 118, 15: فإن الأبوة ليست فى الابن وإلا لكانت وصفا له يشتق له منه الاسم

  2. Avic. Met. 323, 99: Sed forma, non comparatur ei, nec dicitur quod sit ex ea, sed derivatur ab ea nomen

  1. 2 s.v. ištaqqa Avic. Met.
4.

تشعّبtašaʿʿaba (+ min)

v. šʿbto branch out from
  1. Avic. An. vol. II 5, 58: Et haec virtus est quae vocatur sensus communis, quae est centrum omnium sensuum et a qua derivantur rami

    Rahm. 165, 6: فهذه القوة هى التى تسمى الحسّ المشترك وهى مركز الحواسّ ومنها تتشعب الشعب‏‎

  1. 1 Avic. An.
5.

ساربsārib

act. part. srbflowing
  1. Alpet. ch. 5 §2: et derivatur [ sc. virtus ] in corpora consequentia remissive et successive

    Gold. 18v, 10: وهي [sc. القوة] ساربة* في الأجرام المتتالية بالتعاقب [ * unpointed in the ms. ]

  1. 1 s.v. sāriya Alpet.

وهي [sc. القوة] ساربة في الأجرام – et derivatur [ sc. virtus ] in corporaAlpet. 18v / ch. 5 §2

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: