desolatio
خرابḫarāb
n. ḫrb – desolation, ruin-
Albu. Coni. tr. V, li. 754: Et si fuerit Venus propinqua ei [ sc. Mercurii ] , significat quod plurimum desolationis erit in parte septentrionis
Yama.: وإن كانت الزهرة قريبة منه [sc. عطارد] فإنّ أكثر الخراب في ناحية الشمال
- 1 Albu. Coni.